Mama i am here..... Vandaag is het alweer de laatste dag in Mumbai. Een week was ik thuis in de stad waar ik vandaan kom. 7 dagen verbleef ik op 650 meter van de plek waar ik, volgens mijn papieren, gevonden ben. Een week lang bezocht ik elke dag Victoria Station in Mumbai. Al sinds de eerste keer dat ik hier door de straten van Fort loop, voelt het vertrouwd. Zelf al voordat ik wist dat dit de plek is waar mijn levensverhaal begon. Een week lang heeft mijn lichaam kunnen voelen hoe het is om thuis te zijn. Hoe het voelt om op te gaan in de menigte, te lopen tussen mensen waar ik toebehoor. Ik heb de indrukken de geuren, de kleuren, de claxons en de geluiden op straat door mij heen kunnen laten stromen..... en kunnen ervaren hoe vertrouwd dit eigenlijk is voor mij. Ik voel me dankbaar dat ik de mogelijkheden heb, om hier eens in de zoveel tijd te mogen zijn. Dat ik hier deze keer zo lang kon blijven. En vooral omdat ik deze reis met mijn oudste zoon kan maken. Dat ook hij heeft kunnen ervaren, waar hij voor een deel vandaan komt. Dat we de vriendelijkheid hebben kunnen ervaren van de mensen in het hotel en mensen die we op straat zijn tegengekomen. En mensen waar we jarenlange verbinding mee mogen hebben, zoals Blossom en Mohsin. In de afgelopen 26 jaar heb ik de plekken uit mijn dossier meerdere malen kunnen bezoeken, waardoor ik mezelf steeds weer beetje bij beetje heb teruggevonden. En tegelijkertijd merk ik dat het afscheid van Mumbai me steeds zwaarder valt. Mijn hart huilt en doet pijn... de hele week roep ik stilletjes "mama i am here" Ik weet niet welke taal we spraken, dus zeg ik het in het Engels. Ik vraag ik me af of ik haar, mijn vader of familielid ben gepasseerd. Hier in de straten van Mumbai. Maar ook deze keer moet ik Mumbai verlaten zonder een spoor van mijn moeder en vader en mijn ontstaansgeschiedenis te hebben gevonden. En ik voel de klok steeds harder tikken en ervaar dat de kans dat we elkaar in dit leven gaan ontmoeten, elk keer steeds kleiner wordt.. Lees verder in de reacties

From Home to Home Voor de vierde keer ben ik terug in India, mijn geboorteland. Het land dat ik op 1 juni 1979 moest verlaten om op 2 juni 1979 voet op Nederlandse bodem te zetten. Sinds december 2015 weet ik dat mijn levensverhaal niet (als veel geadopteerden) bij mijn adoptie is begonnen. Maar op 1 maart 1978 waar ik rond het middaguur gevonden ben op (toen nog) Victoria terminal Station in Bombay. Een jaar later schreef ik dit verhaal. Vandaag heb ik er een tijd daar op het perron doorgebracht, samen met mijn oudste zoon, denkend aan hoe dit zou zijn geweest als meisje van waarschijnlijk 1,5 jaar oud. Hopend dat ik ooit mijn ontstaansgeschiedenis mag ontdekken. Het meisje Het middaguur nadert, de zon staat hoog in de lucht en de kruidige etensgeuren verspreiden zich langzaam over het treinstation. Ik zit op een bankje te wachten op mijn trein en geniet intussen van de mooie architectuur van dit 100 jaar oude treinstation. Opeens valt mijn oog op een klein meisje. Ze staat daar tussen de menigte, ze kijkt verward om zich heen. Haar kleurrijke kleertjes en haar warrige haren zijn bedekt met een dun laagje vuil. Schoenen of slippers draagt ze niet. Ze heeft een prachtig fijn gezichtje met grote sprekende ogen. Hoe oud zou ze zijn? Vraag ik me af, een jaar of anderhalf? Naar wie is zij op zoek? Mijn blik gaat verder over het perron, op zoek naar iemand die bij haar hoort. Op de grond zitten groepjes mensen met elkaar te praten en te eten. Er liggen kleden tussen hun op de grond, hierop zijn etenswaren uitgespreid en kleine kindjes te slapen of te spelen. De allerkleinsten slapen bij hun moeder op de arm. Tussen de groepen door lopen mensen met koffers en tassen met snelle passen op zoek naar hun trein die bijna vertrekt. Daar tussen al die duizenden mensen loopt het meisje, ze is zo klein, ze valt bijna niet op. Het meisje kijkt angstig om zich heen en ze roept iets, in een voor mij onbekend dialect. Ze kijkt omhoog, met haar grote zwarte ogen en kijkt de passerende treinreizigers vragend aan. Maar de mensen op het perron zijn verzonken in hun eigen gedachtes, ze zien haar niet staan. Ik vraag me wederom af; naar wie is ze op zoek? En hoelang is ze al

Wat een bijzonder mooi jaar was 2023! Dank aan iedereen die hier aan heeft bijgedragen. 🩷 Ik kijk met liefde & trots terug naar 2023 en vol vertrouwen en inspiratie vooruit naar 2024. Bina de Boer 🙏🏾🪷 Bina Coaching  “My mission in life is not merely to survive, but to thrive; and to do so with some passion, some compassion, some humor, and some style.” Maya Angelou

Namaste Systemisch Adoptie Werk We hebben allemaal een Piglet in ons leven nodig. Poeh werd die ochtend wakker, en om redenen die hij niet helemaal begreep, kon hij de tranen niet tegenhouden. Hij zat daar in bed, zijn kleine lichaam schudde, en huilde, en huilde. In zijn snikken, ging de telefoon. "Oh Knorretje," zei Poeh, tussen snikken door, in antwoord op de zachte vraag van zijn vriend hoe het met hem ging. "Ik voel me zo verdrietig. Zo, zo, Droevig, bijna alsof ik misschien nooit meer gelukkig zal zijn. En ik weet dat ik me niet zo moet voelen. Ik weet dat er zoveel mensen zijn die het slechter hebben dan ik, en dus heb ik echt geen recht om te huilen, met mijn mooie huis, en mijn mooie tuin, en de mooie bossen om me heen. Maar oh, Knorretje: Ik ben gewoon zo verdrietig. Knorretje was een tijdje stil. Toen de snikken naar adem snakten, zei hij vriendelijk: "Weet je, het is geen wedstrijd." "Wat is geen wedstrijd?" vroeg een verwarde klinkende Poeh. "Verdriet. Angst. Verdriet," zei Knorretje. "Het is een fout die we vaak maken, wij allemaal. Om te denken dat, omdat er mensen zijn die slechter af zijn dan wij, dat dat op een of andere manier ontkracht hoe we ons voelen. Maar dat is gewoon niet waar. Je hebt net zoveel recht om je ongelukkig te voelen als de volgende persoon; en, Poeh - en dit is het belangrijkste - je hebt ook net zoveel recht om de hulp te krijgen die je nodig hebt." "Hulp? Welke hulp?" vroeg Poeh. "Ik heb geen hulp nodig, Knorretje. "Heb ik dat wel? Poeh en Knorretje hebben lang gepraat, en Knorretje stelde aan Poeh enkele mensen voor die hij misschien kon bellen om te praten, want als je je verdrietig voelt, is één van de belangrijkste dingen om niet alle verdrietigen in je te laten vastlopen. Bovendien herinnerde Knorretje Poeh eraan dat deze steun er voor iedereen is, dat er geen minimaal niveau van Droevigheid is dat je moet voelen voordat je in aanmerking komt om met iemand te spreken. Lees verder in de reacties

Recht op rouw? Tijdens de adoptieprocedure worden de bloedbanden vervangen door juridische familiebanden, hierdoor vervalt ook het recht op verlof bij rouw. Ze worden eerste graads kind van hun adoptieouders, maar blijven juridische gezien een persoon met een migratie achtergrond. ■ Bij het overlijden van een familielid in de eerste graad (zoals een partner, ouder of kind) heb je recht op vier verlofdagen. Die gaan in van het overlijden tot en met de begrafenis of crematie. Bij het overlijden van bloed- en aanverwanten in de tweede graad (zoals een grootouder, broer, zus of kleinkind) heb je recht op twee dagen verlof. Je kunt deze dagen opnemen op de dag van overlijden en de dag van de begrafenis of crematie. Bron https://lnkd.in/e3GZfsaC ■ Geadopteerden rouwen in stilte! Er bestaat geen rouwverlof voor geadopteerden die rouwen om hun verloren identiteit en/of hun verloren familie. Hun verlies wordt niet erkend. Er bestaan geen rituelen voor geadopteerden als zij worden geconfronteerd met het verlies van hun oorspronkelijke zelf, het overlijden van hun familie of het naderden van de dood. Veel geadopteerden verlaten dit leven zonder identiteitsherstel. Op hun grafsteen of rouwadvertentie prijkt hun door adoptie verkregen naam en identiteit ipv de oorspronkelijke naam en identiteit (die zijn bij hun geboorte hebben gekregen). Er is onvoldoende besef hoe het is om je oorspronkelijke identiteit te verliezen of niet te kunnen traceren van je oorspronkelijke identiteit of identiteitsherstel. Er is te weinig besef hoe gecompliceerd het is om je moedertaal, je cultuur en rituelen te begrijpen of te beoefenen. Dat maakt dat re-culteralisatie een onmogelijke opgave. Maar ook het bijwonen van een uitvaart van ouders in het geboorteland is vaak onmogelijk. Veel geadopteerde worstelen met het kiezen van hun laatste rustplaats, kies je een plek in je geboortegrond of in het adoptieland bij je kinderen. Geadopteerden hebben geen gelijke rechten als niet geadopteerden, ook niet bij verlies en rouw. Dit bewijst o.a de rechtzaak tegen Erika Blikman Lees verder in de reacties

Eindelijk is het moment aangebroken... Irani Otten-Admiraal en ik hebben samen een leergang ontwikkeld voor professionals die 'onderweg zijn naar hun oorsprong'. Die bereid zijn om diepgaand onderzoek te doen naar de thema's die ze steeds weer tegen komen in hun leven. Professionals die durven te doorleven en die de eigen geraaktheid durven te tonen in de ontmoeting met hun cliënt, coachee of werkrelaties. Die zich durven over te geven aan het niet-weten, die de geschiedenis willen aannemen en ervaren dat er een diepe buiging nodig is om zichzelf te vinden... We hopen jullie te ontmoeten op jullie weg naar de oorsprong. Voor vragen en meer informatie kun je contact met ons opnemen! De aankomende dagen zullen we meer delen over de informatieavonden. Het wordt een bijzondere leergang met veel Systemisch Werk, Lichaamswerk, Innerlijk Kindwerk en Trauma Sensitieve Interventies

Hoe zoek jij je moeder als je haar naam niet kent? Hoe zoek jij je kind als je niet weet welke naam het nu draagt? Hoe vinden een moeder en een kind elkaar terug als elk spoor is uitgewist? Hoe stop je met zoeken naar het gezicht van je moeder of kind in elke persoon die uit jou geboorteland ontmoet Hoe kun je elkaar loslaten als je elkaar nooit hebt kunnen vastpakken? Ook dit jaar zijn er over de hele wereld honderdduizenden geadopteerden en afstandsmoeders die kerst vieren zonder te weten wie ze zijn en of ze nog in leven zijn. Ook dit jaar is mijn kerstwens is, dat mijn moeder en ik elkaars naam mogen leren kennen, elkaars gezicht kunnen herkennen en elkaar eindelijk mogen vastpakken, om elkaar uiteindelijk weer in berusting los te kunnen laten. #AdoptionAwarenessMonth #UntoldStory There is no greater agony than bearing an untold story inside you.- ~ Maya Angelou~ #AdoptionTrauma #AdoptionIsNoFairytail ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ How do you look for your mother if you don't know her name? How do you look for your child if you don't know what name it currently has? How does a mother and child find each other again when every trace has been erased? How to stop looking for the face of your mother or child in every person you meet from your native country How can you let go of each other if you have never been able to hold each other? Once again this year, hundreds of thousands of adoptees and birthmothers around the world are celebrating Christmas without knowing who they are or whether they are still alive. This year too, my Christmas wish is that my mother and I can get to know each other's names, recognize each other's faces and finally hold each other, so that we can ultimately let go of each other in resignation.

NAMASTE Systemisch Adoptie Werk Tijdens de donkere dagen voor kerst is het soms lastig om het licht in jezelf te vinden. Door elkaar te ontmoeten groeten we het licht in elkaar en in deze beweging zien we ook het licht in onszelf. In het delen verbinden we ons, wij zijn hetzelfde, wij zijn één. 🙏🏾🪷 Bina ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ Zaterdag 23 december organiseer ik in samenwerking met AdoptieCirkel een verbindingsdag voor geadopteerden. Een dag van verbinding door Systemisch Werk, lichaamsgericht traumawerk en onze verhalen. Daarnaast nemen alle geadopteerden comfort food mee dat hen en ons verbindt met ons geboorteland. ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ Locatie regio Utrecht Tijd 10.00 tot 17.00 Investering 100 euro inclusief BTW Info & aanmelden via info@bina.frl ovv Namaste Lunch: breng een gerecht uit het geboorteland mee ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ Namaste My soul honors your soul. I honor the place in you where the entire universe resides. I honor the light, love, truth, beauty, and peace within you, because it is also in me. In sharing these things we are united. We are the same. We are one

From womb to world Anna Verwaal

Een prachtig gedichtenbundel van Sasa Brüning vol met doorleefde ervaringen die niet alleen haar belevingswereld beschrijft maar ook die van veel mede geadopteerden. Zij weet als mens, als mede geadopteerde en professional mij te raken. Een absolute must read voor iedereen die geraakt is door afstand en adoptie of zich wil verdiepen in afstand en adoptie. Sasa bedankt voor het delen voor deze intieme, kwetsbare en krachtige gedichten. 🙏🏾🪷🩷

Adoptie awareness month November is de internationale Adoptie bewustwordingsproces maand. De oorsprong van dit initiatief ligt in Amerika (1976) en is oorspronkelijk bedoeld om de noodzaak van adoptie -en pleeggezinnen te benadrukken. Ondanks dat de noodzaak voor pleeggezinnen nog steeds er hoog zien we de laatste jaren een beweging waarin deze maand ook wordt ingezet om mensen bewust te maken beide zijdes van adoptie medaille. De glanszijde en de schaduwzijde worden hierdoor zichtbaar. Daarnaast zien we in de maatschappij dat er nog heel veel taboe en schaamte zit op de impact van afstand en adoptie, het spreken over de pijn, de eenzaamheid en het verdriet van het verliestrauma en het rouwproces. Daarnaast gaan mensen met een adoptie achtergrond ook in verschillende  levensfasen bewustwordingsprocessen, door die vaak pas na het bereiken van volwassenheid de echte impact van afstand en adoptie. De traumatische ervaringen zijn vaak vanuit overlevingsmechanisme weggestopt in het impliciete geheugen. Dat maakt dat wij de scheiding van hun moeder (vader en/of gezin) niet kunnen herinneren, maar de traumasporen blijven zij meedragen in het lichaam ... deze vergeet het verlies niet.

Regelmatig krijg ik vanuit hulpverleners de vraag hoe om te gaan met adoptie gerelateerde vraagstukken. Om de adoptiesensitieve hulpverlening te vergroten tour INEA | Expertisecentrum Interlandelijke Adoptie het land door. Maandag is INEA on Tour in Groningen. Er zullen o.a. 3 AdoptieCoaches uit het noorden hun ervaringen delen over hun werk met geadopteerden. Er zijn nog een paar plekken, hopelijk zien Tanne Beudeker en ik jou daar!

De complexiteit van trauma bij afstand en adoptie    30 oktober is ADOPTEE REMEMBRANCE DAY; een dag waar geadopteerden over de hele wereld o.a. stilstaan bij de geadopteerden die we hebben verloren door suïcide of geadopteerden worstelen met de impact van afstand en adoptie op hun leven. Gevolgen adoptie Onderzoek in Zweden heeft laten zien dat geadopteerden 3/4 keer vaker suïcide plegen. Interlandelijke geadopteerden in Nederland hebben 16% meer hulpverlening nodig gehad dan niet geadopteerden. Van de eerste generatie interlandelijke geadopteerden in Nederland is 19% vaker uithuisgeplaats dan bij personen zonder adoptie achter grond. Uit het rapport van de Commissie Joustra blijkt dat de meeste geadopteerden die hulp hebben gezocht aangeven liever een hulpverlener te hebben gehad die kennis heeft over afstand en adoptie. Van uit mij levens en werkervaring wil ik In dit artikel graag aandacht vragen voor de complexiteit rond afstand en adoptie en trauma's zichtbaar maken. Met als doel de hulpverlening voor geadopteerden te verbeteren en mogelijkheden te vinden om ook adoptie sensitieve hulpverlening te creëren die door de zorgverzekeraars worden vergoed. Het hele artikel lezen kan via deze link; https://www.bina.frl/de-complexiteit-van-trauma-bij-afstand-en-adoptie Tekening door Christiaan Zandt #adopteeremembranceday #AdoptieIsGeenSprookje #Trauma #Afstand #Adoptie #Relinquishment #Separation

ADOPTEE REMEMBRANCE DAY Adoptee Remembrance Day is commemorated annually on October 30th. It is a day to remember our adoptee friends who have died by suicide. On this day we also acknowledge the adopted people who are without citizenship in the very country they were taken to as infants or children. We think of those who have suffered abuse at the hands of their adoptive parents and grieve those who have been murdered by the people who promised to give them a safe home. We mourn with those of us who have buried pain through addictions and lost time through incarceration. On Adoptee Remembrance Day we validate the experiences of those who have had adoption disruptions and multiple placements. Today we recognize the disconnection and loss of all who identify as being separated from our families of origin, by no choice of our own. Denk je aan zelfmoord of maak je je zorgen om iemand anders? Neem contact op met 113 Zelfmoord Preventie. Heb je behoefte aan een luisterend oor? Bel INEA en spreek met een mede geadopteerde die getraind is om deze gesprekken te voeren en graag naar jou luisterend. 085 483 23 23 Iedere maandag tot en met vrijdag van 10.00 tot 17.00 uur. Op dinsdag ook van 19.00 tot 21.00 uur. #adopteeremembranceday

Belangenorganisaties spelen een cruciale rol in de ondersteuning van interlandelijk geadopteerden en zijn daarmee van essentiële waarde. Zij zijn er voor en door geadopteerden, die zich meestal op vrijwillige basis met hart en ziel inzetten. INEA erkent het waardevolle werk van vrijwilligers voor belangenorganisaties en het feit dat zij soms onvoorbereid worden geconfronteerd met moeilijke situaties. Daarom bieden wij graag onze steun aan in de vorm van een kosteloze voorlichting en training in samenwerking met 113. https://inea.nl/nieuws/113-suicidepreventie-training-voor-vrijwilligers-van-belangenorganisaties/

Terugblik op onze muzikale adoptie opstellingsdag Muziek & systemisch werk Zaterdag 7 oktober brachten wij onze passies samen. Muziek en systemisch werk brachten ons en de deelnemers naar diepere emotionele lagen. Daar waar woorden soms belemmerend werken bracht de live vioolmuziek onze deelnemers in een split second naar hun emoties. De muziek resoneerde door het lichaam, zodat er contact gemaakt werd met gedissocieerde delen. Deze traumadelen werden in de bedding van muziek & opstelling zichtbaar om tot een proces van heling over te kunnen gaan. Door de vioolmuziek met opstellingen te combineren zagen we hoe deelnemers de behoefte om te controleren los konden laten en contact maakten met hun innerlijk kind. 20 januari 2024 organiseren wij weer een dag samen. We werken met kleine groepen dus wacht niet te lang met aanmelden. Quote deelnemer "Ik was waar ik moest zijn en had geen minuut willen missen❤️"

Stil verlies 10 oktober 1990 stond mijn wereld stil. Op 14-jarige leeftijd verloor ik de enige persoon die mij de liefde, de veiligheid en het vertrouwen kon geven die ik als kind zo nodig had. 33 jaar geleden overleed mijn vader door een medische misser tijdens een hernia-operatie. Door de fouten en de nalatigheid van de specialist en de verpleegkundigen werd mijn leven opnieuw volledig uit elkaar gerukt. Uiteindelijk is alles in de doofpot verdwenen en heeft niemand verantwoordelijkheid genomen voor zijn overlijden of het opnieuw uiteen vallen van mijn (adoptie)gezin. En belande ik in jarenlange diepe rouw. Terugkijkend weet ik dat ik niet alleen rouwde over het verlies van mijn vader. Maar dat door zijn overlijden het gevoel van het verlies van mijn ouders in India in mij ontwaakte. Geadopteerden krijgen niet alleen twee paar ouders, maar verliezen ook vier ouders. Daarnaast lijkt het dat door de juridische handelingen, ivm het ouderschap, bij adoptie ook de toestemming om te mogen rouwen om het verlies van je oorspronkelijke ouders te verdwijnen. (denk hierbij bv aan rouwverlof) Als adoptieouders gaan scheiden, levensbedreigend ziek worden of sterven dan is er vaak sprake van dubbele verlies en gestapelde en/of gestolde rouw. Dat maakt dat adoptie sensitieve nazorg en/of hulpverlening voor veel geadopteerden in deze situaties noodzakelijk kan zijn. Geadopteerden worden door deze life-events geconfronteerd met gevoelens van verlies en rouw en ervaren hoe lastig het is om te rouwen zonder te weten of hun ouders nog leven of al overleden zijn. Ze moeten leren rouwen zonder te weten wie ze zijn, hoe ze er uitzien en zonder dierbare herinneringen om zich mee te troosten of een lichaam of een uitvaart. Maar ook als geadopteerden hun ouders hebben gevonden is reist verlies en rouw nog steeds met hen mee. Rouwen om je ouders voelt voor mij en veel geadopteerden met mij nog als een taboe. Als een stil verlies. Als iets wat niet zichtbaar mag worden en in stilte moeten worden gedaan. Lees verder in de reacties

EMDR Vereniging Nederland erkend dat adoptie vroegkinderlijk trauma is. Hopelijk volgen meer instanties de EMDR Vereniging Nederland En creërt deze erkenning meer mogelijkheden voor adoptie sensitieve hulpverlening vanuit de zorgverzekering.

Blog in het kader van dee week van de eenzaamheid. 28 september - 4 oktober 2023 Eenzaamheid als gevolg van afstand en adoptie betekent voor veel geadopteerden, dat je vaak nog niet het vermogen hebt om met anderen te kunnen delen wat de impact van jouw afstand en adoptie is op jouw en jouw leven. Dat je een voortdurend verlangen hebt naar iets of iemand dat er misschien was of misschien wel nooit is geweest. Dat je je eigen gevoelens en emoties niet kan voelen of (h)erkennen. Dat je opgroeit tussen mensen waarmee jij je niet kan identificeren enof in een land waar niet jouw oorsprong ligt. Leven met een identiteit die niet van jouw is in combinatie met levenslange zoektocht naar jouw afstammingsgegevens. In de spiegel zoeken naar gelijkenis of je afvragen wat jij enof je kind(eren) van je ouders hebben meegekregen. Je niet bewustzijn dat jij jezelf bent verloren om vervolgens een levenslang proces aan te gaan om de verbinding met jezelf te herstellen. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Tegelijkertijd proberen geadopteerden om de eenzaamheid, het verlies en het verdriet controleerbaar te houden zo dat je nog kan genieten van al het moois dat je hebt weten op te bouwen in dit verkregen leven. lees verder via https://www.bina.frl/eenzaamheid-als-gevolg-van-afstand-adoptie NB Net als in de samenleving geldt bovenstaande natuurlijk niet voor alle geadopteerden. En zijn er nog veel meer andere doelgroepen waarbij eenzaamheid een deel van het leven is. Omdat ik de afgelopen jaren deze ervaring bij mijzelf en bij ander geadopteerden heb mogen ervaren, gezien en/of heb gehoord, wil ik via deze weg, tijdens de week van de eenzaamheid, ook aandacht vragen voor de geadopteerden die zich (af en toe) eenzaam voelen. Videofragment uit "De afhaalchinees" beschikbaar gesteld door Kelly-Qian van Binsbergen. Terug kijken kan via https://www.npostart.nl/de-afhaalchinees/POW_05729952

"Je zit hier naast me, praat wel, maar je bent niet echt bij mij We zouden altijd samen blijven Maar wie je was is niet meer bij me" Vas-y (Ga Maar) Suzan & Freek & Claude Partnerdag "Onderweg naar later" Voor geadopteerden en hun partners Veel geadopteerden hebben moeite met het volledige aanwezig zijn. Trauma, het leven tussen landen, culturen en gezinnen en het gevoel om nergens echt bij te horen zorgen vaak voor psychische problemen. Partners die niet volledig aanwezig kunnen zijn, kiezen vaak onbewust ook voor partners die niet volledig aanwezig kunnen zijn. Deze schijnveiligheid wordt een uitdaging als het vertrouwen in de relatie een deuk krijgt. Of als één van de partners zichzelf ontwikkeld en leert om meer aanwezig te zijn. Daarnaast horen we steeds vaker dat geadopteerden "uit de mist" komen en in dit proces de verbinding met zichzelf weer herstellen. Als deze geadopteerde in een langdurige relatie zit, zien we vaak dat de geadopteerde partner niet meer dezelfde persoon is waarop de ander partner verliefd op is geworden. Het herstellen van de verbinding binnen de relatie kan dan een enorme uitdaging zijn. Tijdens deze systemische partnerdag gaan we op zoek naar de impact van afstand en adoptie op jouw partnerrelatie. Meld je dan aan voor onze systemisch partnerdag op zaterdag 25 november Deze dag is speciaal voor geadopteerden, singel of in een relatie, en ook voor partners van geadopteerden. Begeleiden door Annet Pruim - van Pijkeren & Bina de Boer . Beiden hebben o.a de 3-jarige systemisch bewustzijn opleiding via de SSB doorlopen. Bina, geboren in India en door adoptie opgegroeid in Friesland en is Transcultureel Systemisch AdoptieCoach. Annet geboren en getogen in Drenthe en getrouwd met Freddy die geboren is in Zuid-Korea en door adoptie opgegroeid in Zwolle. Annet is Systemisch Coach. Zij coacht teams & partners van geadopteerden. Zowel Bina als Annet hebben de impact van afstand en adoptie op de partnerrelatie ervaren. ➡️ Locatie: Hof van Barlo, Groenekan, Datum: 25 november 2023 Tijd: 9.30 uur tot 17.00 uur Tarief per persoon: 130,- excl. BTW per koppel € 250,- excl. BTW Aanmelden: info@bina.frl

Bruggenbouwers en Het Helende Gerecht! Bruggenbouwers; Een kleurrijk event dat een co-creatie is van transculturele professionals: @Léon Kempees, Naomi Franken, Sharon Bouterse, Vanessa Hermens, Leena van Korlaar (लीना), Ela Wichowska, Nina Colijn, Kaysri Bangaru en Bina de Boer. Een dag om te verkennen, verdiepen en verbinden met als afsluiter een speciale editie van Het Helende Gerecht! https://lnkd.in/eDzfM5Vt Het Helende Gerecht organiseren we dit keer in co-creatie met Xavier Assegaf van Panah Studio. https://lnkd.in/ekkYbPhK Het eten wordt met liefde bereid en verzorgd door Sister's Kitchen! Met masterclasses, eten, kunst en muziek worden diverse culturen gevierd tijdens deze dag/ avond! Locatie: Campus Delta te Capelle aan den IJssel. Investering: € 85,00 p.p. inclusief btw zonder factuur voor particulieren en exclusief btw voor bedrijven/organisaties/ ondernemers met factuur op aanvraag. Wil je hierbij zijn op zondag 8 oktober? Meld je dan aan via deze link: https://shop.ikbenaanwezig.nl/tickets/event/bruggenbouwers-event Dan is jouw plek alvast gereserveerd voor deze mooie dag! ❤️

Workshop "Geraakt door adoptie" zaterdag 7 oktober in Houten Muziek ondersteunt bij het bewust maken van wat in het lichaam en het impliciete geheugen zit opgeslagen. Voor geadopteerden kan het moeilijk zijn om hun gevoel in woorden te vatten, vanwege pre verbale trauma's en een nog niet volledig ontwikkeld brein. Muziek activeert emotionele en geheugen gebieden in de hersenen, waardoor muziektherapie helpt bij traumaverwerking en emotieregulatie. Muziek ontspant, bevordert de afgifte van feel-good hormonen, heelt en verbindt. Wij gaan deze twee stromingen verbinden tijdens onze workshop" Geraakt door adoptie " Bina de Boer & Hartini van Rijssel Aanmelden of meer informatie via Info@bina.frl.

ZO!-college 28 Sep 2023 19:30 uur Locatie Leeuwarden rAUw in de adoptiedriehoek Adoptie is een ingrijpende en levens-veranderende gebeurtenis voor iedereen in de adoptiedriehoek. Een gebeurtenis waar verlies aan vooraf gaat. Een gebeurtenis waar vervolgens andere levens, generaties en (vaak) andere culturen met elkaar verbonden raken. Deze avond staan we stil bij verdriet en pijn wat afstand, adoptie en opgroeien in een andere omgeving kan geven. We staan stil bij de positie van de geadopteerde, de adoptieouder, het adoptiegezin en de afstandsouder. Om met respect van elkaar te horen, misschien nieuwe inzichten te krijgen en in verbinding te blijven. De avond is voor geadopteerden (vanaf 16 jaar), adoptieouders, broers/zussen en kinderen van geadopteerden (vanaf 16 jaar) in zorg bij ZO!-zorgoplossingen en in zorg bij AdoptieCoach Bina de Boer. https://www.zo-zorgoplossingen.nl/college/rauw-in-de-adoptiedriehoek?fbclid=IwAR2U-ypmAmBHOntHgIH_Y92HQfdhjVvhHI3bhZrm4KOSQkgTilCEoLjymY8

Vanavond aflevering 2 De Afhaalchinees Vanaf dinsdag 29 augustus wekelijks te zien om 21.16 uur op NPO3. In Nederland zijn meer dan veertigduizend kinderen geadopteerd. Tot blijdschap van ouders met een kinderwens maar hoe is dat voor het kind? Tv-maker Kelly-Qian van Binsbergen opent in deze vierdelige documentaire serie het gesprek over de gevolgen van interlandelijke adoptie. Ze duikt voor het eerst in haar eigen adoptie en legt door middel van persoonlijke verhalen, interviews met andere geadopteerden, gezinnen en deskundigen de mythen en misvattingen van het Nederlandse adoptiesysteem bloot. Blijft het adoptiesprookje van dankbaarheid, ouderliefde en goede bedoelingen, overeind?

Zaterdag 7 oktober organiseren @hartandact & @binacoaching de Workshop "GERAAKT DOOR ADOPTIE"" Hoe heeft de impact van afstand en adoptie jou geraakt? Voel jij je eenzaam of verloren? Of heb je moeite met het ontwikkelen van je identiteit? Op het moment dat je je bewust wordt van wie je bent, blijkt jouw oorspronkelijke blauwdruk overschreven te zijn. Om jezelf te hervinden en een plek te geven in dit aangepaste leven, blijven er altijd puzzelstukjes ontbreken of blanco. In deze workshop creëren we de verbinding met onszelf en met elkaar door middel van muziek, systemisch werk en lichaamsgericht traumawer Meer Informatie via info@bina.frl

Geadopteerd, vondeling of cold case? De impact van een verborgen identiteit. 1 september is mijn verjaardag... volgens mijn paspoort dan....Want in werkelijkheid zijn mijn geboortedatum en dus ook mijn leeftijd geschat op de dag dat ik gevonden werd. Ik weet dus niet wanneer ik geboren ben en ook niet hoe ik oud ik werkelijk ben. Als geadopteerde en helemaal als vondeling, is het (in India) bijna onmogelijk om je afstammingsverhaal of je afstammingsgegevens te achterhalen. Dit maakt dat juridisch identiteitsherstel voor mij nog steeds niet mogelijk is. Mede hierdoor word ik dagelijks geconfronteerd met mijn gecreëerde identiteit en het feit dat ik mijn oorspronkelijke identiteit niet ken. Ik moet mij dagelijks identificeren met een naam en geboortedatum die elk spoor van mijn oorspronkelijke identiteit overschrijven. De impact van ontbreken van mijn afstammingsverhaal en mijn afstammingsgegevens wordt sinds ik ouder wordt steeds duidelijker voelbaar. De bewustwording dat ik en mijn ouders niet het eeuwige leven hebben, transformeert mijn verlangen naar een Noodzaak. Ik voel me soms een "cold case", een onopgeloste zaak of een afgeschreven zaak. De kans dat ik ooit mijn identiteit (en mijn familie) terug zal vinden wordt steeds kleiner en de angst dat ik overlijd zonder ooit te ontdekken wie ik was toen ik geboren werd wordt steeds realistischer. verder lezen via; https://www.bina.frl/geadopteerde-vondeling-of-cold-case

Systemische dag over ontheemding & verbinding Ontheemding en het verlangen naar verbinding heeft ons samengebracht. We hebben ieder de reis naar binnen gemaakt en tijdens dit proces zijn op elkaars pad gekomen. Onze levensverhalen beginnen in India, Iran en Marokko en vanuit deze eeuwenoude oorsprong konden wij ons hier op de Nederlandse grond met elkaar verbinden. De ervaringen (eenzaamheid, zoekend, overlevend, dissociërend, levend verlies, stil verlangen, uitsluiting en insluiting) die we ieder op ons eigen manier hebben doorleeft herkenden wij bij elkaar. De erkenning heeft ons de mogelijkheid geven om te ervaren hoe het is om in gesloten te worden en vanuit deze bedding te mogen leven. We hebben de mogelijkheid om het alleen te doen, maar dat is wat we zo goed kennen, dat hoeft niet meer…. Tijdens deze systemische dag over ontheemding creëren we met elkaar een opening naar eeuwen oude velden waarin jij in alle veiligheid kan kijken en ervaren wat ontheemding voor jou en anderen heeft betekend. Door het insluiten van jouw ontheemding en het proces aan te gaan van jouw verlies en rouw kan jouw levensenergie weer stromen. Drs.Sara Setodeh, Najat Chicar & Bina de Boer Systemische dag over ontheemding & verbinding Datum: zondag 24 september 2023 Voor wie: volwassenen met migratie en of adoptie achtergrond Tijd: 10:00u tot 1700uur | Inloop: 9:30u Locatie: Centrum aan ‘t Spaarne Afbeelding; Art by Bruno Catalano Meer informatie https://lnkd.in/ei5tHAAx Aanmelden via: via e-mailadres: sarasetodeh@gmail.com

Het recht op een kind bestaat niet, er is alleen het recht van een kind! **** "Een kind scheiden van zijn biologische moeder, enkel om de kinderwens van anderen te dienen? Het recht óp een kind komt centraal te staan, ten koste van de rechten van kinderen" schrijft René Hoksbergen, emeritus hoogleraar adoptie in zijn opinie artikel gepubliceerd door het Nederlands Dagblad op 10 juli 2023 **** Ook geadopteerden roepen al decennialang dat afstand en adoptie in strijd is met het recht van het kind! Toch worden kinderen al sinds de Tweede Wereldoorlog, publiekelijk op grote schaal van hun ouders gescheiden. Dit alles in het belang van de wensouders. Door adoptie zijn onnoemelijk veel kinderen gescheiden van hun ouders en is te vaak moedwillig elk spoor naar hun afstamming weggevaagd. De ondraaglijke gevolgen hiervan worden gedragen door de afstandsmoeders, afstandsvaders en hun kinderen. Ook de kinderen van donors beginnen nu zij volwassenen zijn in grote getallen de impact van de maakbaarheid van een kind zichtbaar te maken. Het trieste is dat we steeds nieuwe methodes blijven ontwikkelen om wensouders te voorzien in hun kinderwens. Wanneer gaan we beseffen dat niet alles maakbaar is en dat gezinsvorming niet prefereert boven de rechten en wensen van het kind? Je hebt als mens géén recht op een kind. Een kind heeft wel het recht op het opgroeien bij hun eigen ouders. Als mens hebben we ons lot te aanvaarden en te dragen. Kinderen scheiden van hun ouder(s) of de wetenschap in te zetten is niet de oplossing voor een onvervulde kinderwens. Het opvoeden van andermans kinderen maakt je geen ouder; het is enkel juridisch ouderschap. Blood is thicker than ink! Het kind en/of de nakomelingen zullen altijd proberen hun afkomst te achterhalen, met alle gevolgen van dien. Ieder persoon heeft het recht op identiteit en afstammingsgegevens, en dat recht moet altijd voorrang krijgen boven de wens om een kind te krijgen. Bina Art boredpanda.com hele artikel lezen kan via https://www.nd.nl/opinie/opinie/1183037/het-recht-op-een-kind-komt-centraal-te-staan-ten-koste-van-de?fbclid=IwAR19TqDQmmYFbKrhhgcnM1EbzZ_kKLdq

Mag je rouwen om een vader die je nooit bewust hebt gekend? "A people without knowledge of  their past history, origin and culture is like a tree without roots” Macus Garvey Gister was ik bij een lezing van Maarten Oversier "Thuis in het voorouderlijkhuis" Hij vertelde, zoals bij Systemisch Werkers en Somatic Experiencing therapeuten wel al bekend is, over de impact van transgenerationeel trauma op een mensenleven. Hij sprak over het belang van het kennen van je ouders en degene die jouw voor zijn gegaan. Dat hun verhalen en ervaringen meereizen in het DNA, zorgen voor verandering in het DNA en dat de ontstaansgeschiedenis samen komt in jou! Het kennen van hun verhalen, trauma's, geheimen en life events kunnen verklaringen geven voor patronen en ziektes die jij of je (klein) kinderen  nu ervaren. Dat als je belemmerde patronen of onverklaarbare aandoeningen hebt je soms eerder de oplossingen in de verhalen van wel eer kunt halen dan in een traject bij een therapeut. “Just as a tree without roots is dead, a people without history or cultural roots also becomes a dead people." — Malcolm X Maar wat als je door afstand & adoptie deze verhalen niet kunt terug halen? Dat je niet weet hoe jouw ontstaansgeschiedenis eruit ziet en wie jou vader en moeder zijn. Dat je de geschiedenis jouw volk en de culturele wortels niet kent, behoor je dan als geadopteerden tot een dood volk? Ben je dan een dood persoon? Vandaag op vader dag zijn onze gedachten bij de vaders van onze kinderen, bij onze schoonvaders, bij onze adoptievaders en bij onze vaders. De vaders die we moeten missen of de vader die we niet hebben kunnen worden zijn vaak confronterend op een dag zoals deze. Maar de vaders die onzichtbaar zijn, waarvan we het leven hebben (doorgeven) gekregen en die we ons niet kunnen herinneren worden vaak in stilte herdacht. De vaders die onze afstammingsverhaal kent maar misschien niet van ons bestaan op de hoogte is, of juist dagelijks of tot de dood aan toe gekweld is door onze verdwijning. Lees verder in de reacties

Zaterdag 10 juni was de eerste editie van de Systemisch Workshop "De Spiegelzijde van vroegkinderlijk trauma onder begeleiding van @aurum_aurelie & @binacoaching De vrouwen kwamen uit België, Curaçao Frankrijk en Nederland. Hun oorsprong ligt in Bolivia, Colombia, Frankrijk, India, Indonesië, Nederland & Suriname We mochten gezamelijk ervaren hoe het vrouwenveld ons verbindt, voedt, verzacht, kwetsbaarheid de ruimte geeft om krachtig te zijn en de mogelijkheid creërt om er voor te kiezen "het niet meer alleen te doen". "We hebben er niet gekozen om te lijden in het leven. We hebben wel een keuze om het leven te leiden. Daarbij hoort het erkennen van alles dat ons heeft gevormd. En mag licht én donker een bedding zijn om levenskracht te vergroten" Bina Er is al veel belangstelling voor de volgende editie. Hiervoor kun je alvast je interesse kenbaar maken via info@aurum-aurelie.com. Wij nemen dan bij de voorbereiding van de tweede editie contact met je op. Meer informatie via https://aurum-aurelie.com/de-spiegelzijde-van-vroegkinderlijk-trauma/ of https://bina.frl/de-spiegelzijde-van-vroegkinderlijk-trauma

"Hoe kan je tranen laten vloeien om iemand die je nooit bewust hebt gekend of herinnert. Maar tegelijkertijd lijkt lichaam vol te zitten met verstopte tranen. Vol oerkreten die jij als baby of als kind nooit hebt kunnen loslaten maar krampachtig aan vast bent blijven klampen. Hoe neem je afscheid als je elkaar nooit hebt mogen verwelkomen...." Zaterdagmiddag 8 juli organiseer ik een verbindingsmiddag voor geadopteerden, die ook in een (rouw)proces zitten in het loslaten van hun moeder en vader die ze nooit hebben kunnen vastpakken. Want wat je kunt delen, krijgt naast (h)erkenning ook de mogelijkheid om te helen! https://bina.frl/adoptie-levend-verlies-rouw #Afstand #Adoptie #Trauma #Levend_verlies #Verstopte_Rouw

Bijna 40 jaar lang begon mijn leven niet op mijn geboortedag maar op mijn aankomstdag 2 juni 1979 "Ik was niet alleen vondeling, ik was een vermist kind, ik was ook geboren." https://bina.frl/niemand-weet-niemand-weet-wanneer-ik-geboren-ben-en-hoe-ik-eigenlijk-heet

Er worden regelmatig tv programma gemaakt over adoptie en over geadopteerden. Eerlijk gezegd ben ik er wat huiverig voor om mee te werken. Omdat het vaak voor of over ons ipv door of met ons. Regelmatig worden onze verhalen gebruikt worden als kijkcijferkanon. Want sprookjes scoren altijd! (Spoorloos / Met open armen). Maar nazorg is er in de meeste gevallen niet bij. Dus toen ik begin maart werd gebeld door één van de redacteuren van de Talkshow "Nadia ", met de vraag of ik als adoptiecoach zou willen samenwerken aan een uitzending over adoptie, moest ik eerst wel even de kat uit de boom kijken. De redactie wilde een realistische beeld neerzetten over de impact van afstand en adoptie op een mensenleven. Samenwerken was hier niet alleen een woord maar ook een daad. Het team van Nadia heeft ons geadopteerden een veilige bedding en een groot podium geboden waarin we kwetsbaar, (veer)krachtig, open, eerlijk, realistisch de schaduwzijde van afstand en adoptie mochten belichten. Het resultaat was vanavond te zien op NPO 1 en is terug te zien via https://www.npo3.nl/nadia/01-06-2023/VPWON_1349700 De reacties zijn hartverwarmend en laten zien dat als "alles er mag zijn" je een realistisch verhaal kunt neerzetten over de impact van afstand en adoptie. Geadopteerden, gelijkgestemden en niet geadopteerden kregen door de bijdragen van Anand, Emma, Kevin, Stephanie en mij inzichten, herkenning, erkenning en voelen zich gesteund. Trots op ons, de redactie en Nadia voor wat we hebben kunnen realiseren door samen te werken. Dank Anand, Emma, Kevin, Stephanie en Jurshen Amatirsat, Jill Mathon en Nadia Moussaid en haar team 🙏🏾🪷 #Afstand #Adoptie #Trauma #AdoptieIsGeenSprookje #RechtOpIdentiteit #samenwerken

"When you look in the minor, remember it's a sign that you Survived. That you would not let anyone or anything erase you" The Mother a Netflix movie 2023 Veel geadopteerden worden zich bewust van de wereld en de omgeving na hun dat zij zijn geadopteerd. Ze groeien op met het idee dat de naam die ze door adoptie hebben gekregen hun toebehoort en dat hun verkregen identiteit hun oorspronkelijke identiteit is. Dat de gegevens die op hun paspoort staan betekenis geven aan wie ze zijn... Toch komt er een moment in het leven van de meeste geadopteerden dat zij zich beseffen dat ze al iemand waren voordat zij geadopteerd werden. Dat de identiteit die ze dragen, de identiteit die zij hebben gekregen door adoptie niet van hen is, maar een juridische handeling is geweest die hun oorspronkelijke identiteit heeft weggevaagd. Vanaf dat moment trekt de mist op en opent zich een intens verlangen om te ontdekken wie zij waren voordat de wereld hun vertelde wie zij moesten zijn. Tijdens deze innerlijke zoektocht beseffen zij, dat om te kunnen overleven, ook zij hebben meegewerkt en bijgedragen aan het wegdrukken van hun oorspronkelijk zelf. Dat het erkennen van dit deel gepaard gaat met doodsangst, eenzaamheid en verdriet dat zo overweldigend is, dat het er niet mocht of kon zijn. Maar telkens als zij in de spiegel kijken zien zij dat oorspronkelijke deel wat altijd in de schaduw stond van wie zij zijn geworden. Het deel dat heeft overleefd, dat niet kan worden uitgewist, het deel waar ook de levenskracht en energie gedragen wordt. Het deel dat hun uiteindelijk weer terug brengt naar wie zij in werkelijkheid zijn...

"Als ze als kind niet altijd zo alleen was geweest Had ze vandaag misschien allang iemand gevonden Als ze als kind niet altijd zo bang had hoeven zijn Had ze vandaag misschien van iemand durven houden Als ze als kind niet altijd zo'n puinhoop had gezien Had ze vandaag kastelen kunnen bouwen Als ze als kind de warmte van de zomer had gekend Was ze die warmte in haar winter nooit verloren Als ze als kind gewoon een kind had kunnen zijn Was ze vandaag als een kind opnieuw begonnen" Lied; "Als ze als kind " Liselore Gerritsen https://lnkd.in/eUuKKdKB De spiegelzijde van (vroeg)kinderlijk trauma Systemisch Traumawerk | Somatic Experiencing | Lichaamsgericht werk |Dans, Yoga, Meditatie Als je op zeer jonge leeftijd trauma hebt opgelopen, kan de impact hiervan in het dagelijks leven als negatief worden ervaren. Het kan je het gevoel geven dat je stagneert in dingen die je wilt doen, omdat je reageert vanuit een gekwetst kind-deel, overweldigd wordt, of dat je geconfronteerd wordt met terugkerende of chronische lichamelijk en mentale klachten. In deze Systemische workshop gaan we onderzoeken hoe we de schaduwzijdes van vroegkinderlijk trauma kunnen laten transformeren naar levenskracht. Zo gaan we de geblokkeerde levensenergie weer in vrijheid laten stromen. Begeleiding: Aurélie Lever & Bina de Boer Voor wie is deze dag bedoeld? Voor mensen met een achtergrond op gebied van – Pre verbaal trauma – (vroeg) kinderlijk trauma – Medisch trauma (bv couveuse baby of een moeder met een postnatale depressie) – Uithuisplaatsing – Afstand & Adoptie – Foster – Migratie – Verlies van een of meerder ouders op jonge leeftijd (ziekte, scheiding, overlijden, Zaterdag 10 juni 2023, Groenekan meer informatie: https://aurum-aurelie.com/de-spiegelzijde-van-vroegkinderlijk-trauma/ Aanmelden tot 5 juni via e-mailadres: info@aurum-aurelie.com Foto: Donata Wenders | Pina Bausch | Dancing in the rain

Dit gedicht van Wibe Veenbaas las ik vandaag bij Phoenix Opleidingen. De woorden raken mij.. "Je naam heb jij van je ouders gekregen. Omdat je een naam hebt kan ik je roepen. En als ik je roep, kun je bij me komen. En als je komt, kan ik je vasthouden. En als ik je vastpak, kan ik je loslaten" Als je geadopteerd wordt, krijg je meestal een andere naam van je adoptieouders of wordt er een roepnaam toegevoegd. Deze nieuwe naam en bijbehorende identiteit geeft ons ook legitimatie om te assimileren en te dissoceren. Dit maakt dat we opnieuw ergens toebehoren en dat we kunnen overleven, Maar tegelijkertijd verliezen we onze fysieke historische velden van relaties én onze oorspronkelijke zelf. En ook een deel van de bedding van het oorspronkelijke systeem waaruit we de kracht van onze voorouders kunnen putten. Deze is alleen nog te hervinden in ons impliciete geheugen. Door het lezen van dit gedicht besef ik het zelfreinigend vermogen en de kracht die er ligt in het terugnemen van je oorspronkelijke naam. Door mijn oorspronkelijke naam terug te nemen, heb ik mezelf terug kunnen roepen. En ben ik in staat om de kracht te vinden om bij mezelf te komen. En toen ik eindelijk de moed had gevonden om mezelf vast te houden..... kon ik mezelf ook weer loslaten... Hierdoor kan ik zijn wie ik in essentie ben! Dank je wel Wibe Veenbaas & Irani Otten-Admiraal voor het op mijn pad brengen van dit gedicht en het inzicht ♡ #WhatsInAName #Afstand #Adoptie #RechtOpIdentiteitHerstel

✨"De Spiegelzijde van (vroeg)Kinderlijk trauma"✨ Transformeer (vroeg)kinderlijk trauma naar innerlijke kracht en expressie van jezelf! Dagretraite met Systemisch Traumawerk |Somatic Experiencing | Lichaamsgericht werk (Dans, Yoga, Meditatie) Door Aurélie Lever & Bina de Boer ‘The body tells the story that is underneath surface communication’. – Tessa Baradon De verbinding met ons lichaam is van primair belang voor het kunnen ervaren van dat wat authentiek en eigen aan onszelf is, en om te kunnen voelen waar de begrenzing ligt tussen onszelf en de ander.  Als dit lichaam al heel vroeg in het leven (door trauma) onveilig is geworden, nemen we vaak (innerlijk gezien) afstand van ons lijf en of de getraumatiseerde delen van ons waarin al die ervaringen en sensaties liggen opgeslagen. We zetten ze in de schaduw en kijken er het liefst niet meer naar om. Dit alles om te overleven. Als kind-strategie werkte dit heel goed en is dit van levensbelang. Echter, als volwassene gaat het tegen je werken omdat door het verbreken van de verbinding met je lichaam je ook de verbinding verliest met je gezonde deel. Ofwel, je neemt afstand van je gehele zelf, waardoor je de volle kracht en liefde voor het leven vaak ook niet meer kunt voelen. Op zaterdag 10 juni gaan we een beweging inzetten om de schaduwzijdes van (vroeg)kinderlijk trauma te laten transformeren naar levenskracht. Zo maken we een stap om de geblokkeerde levensenergie weer in vrijheid laten stromen en jezelf tot expressie te brengen. Voor wie is deze dag bedoeld? Voor mensen met een achtergrond op gebied van  – Pre verbaal trauma – (vroeg) kinderlijk trauma – Medisch trauma (bv couveuse baby of een moeder met een (postnatale) depressie) – Uithuisplaatsing – Afstand & Adoptie – Foster – Migratie – Verlies van een of meerder ouders op jonge leeftijd (ziekte, scheiding, overlijden, adoptie) Meer informatie over deze retraite:  https://bina.frl/de-spiegelzijde-van-vroegkinderlijk-trauma Meer informatie over:  Bina: bina.frl   Aurélie: aurum-aurelie.com Foto: Donata Wenders | Pina Bausch | Dancing in the rain #trauma #kinderlijktrauma #vroegkinderlijktrauma #systemischwerk #familieopstellin

Er zijn nog een paar plekken vrij. Aanmelden kan tot vrijdag 12 mei 12.00 uur, via info@bina.frl "In de ogen van de ander ontmoet je jezelf " Emmanuel Levinas Maar wat als je jezelf of je partner niet meer herkend. Wat als het spiegelbeeld dat je zo goed kent, niet meer overeenkomt met het innerlijk beeld van jezelf of de ander. Hoe blijf je elkaar dan ontmoeten? Is jouw relatie door de impact van afstand en adoptie veranderd? En wil je dit systemisch onderzoeken? Meld dan aan voor onze systemisch partnerdag op zaterdag 27 mei! Deze dag is speciaal voor geadopteerden singel of in een relatie, maar ook voor partners van geadopteerden. Begeleiden door Annet Pruim - van Pijkeren & Bina de Boer. Beiden hebben de 3-jarige systemisch bewustzijn opleiding via de School voor Systemisch Bewustzijn doorlopen. Bina, geboren in India en door adoptie opgegroeid in Friesland en is Transcultureel Systemisch AdoptieCoach. Annet geboren en getogen in Drenthe en getrouwd met Freddy die geboren is in Zuid Korea en door adoptie opgegroeid in Zwolle. Annet is Systemisch Coach. Zij coacht teams & partners van geadopteerden. Zowel Bina als Annet hebben de impact van afstand en adoptie op de partnerrelatie ervaren. ➡️ Locatie: Hof van Barlo, Groenekan, regio Utrecht Datum: 27 mei 2023 Tijd: 9.30 uur tot 17.00 uur Tarief per persoon: 130,- excl. BTW per koppel €250,- excl. BTW Koffie, thee en lunch zijn inbegrepen. 📩 opgave: info@bina.frl ovv partnerdag 27 mei

Als je op jonge leeftijd gescheiden wordt van je moeder (en vader) heeft dit meestal ook impact op hoe je in het leven staat. Als de belangrijkste persoon in je leven, je moeder, jou heeft moeten verlaten is het voor een kind een opgave om van jezelf te blijven houden. De onveiligheid en de overlevingsmechanisme die je hierdoor ontwikkeld veroorzaakt meestal dat jij je op zeer jonge leeftijd opsplitsten de verbinding met jezelf verliest. En als je op zo'n jonge leeftijd hebt ervaren dat jij er alleen voorstaat en het zelf moet doen, zul je vanuit het onbewust relaties blijven saboteren. Simpelweg omdat een ander vertrouwen te onveilig voor je is. En zoek je vaak partners die ook niet volledig aanwezig zijn. Geadopteerd zijn, adoptie en hechtingsproblematiek worden vaak met elkaar in verband gebracht. Maar vanuit het systemisch werk met geadopteerden blijkt dat niet het hechten maar het verbinden erg lastig blijkt te zijn. Veel geadopteerden ervaren problemen in relaties met anderen. Het tonen van affectie, het toelaten van aanraking, of het hebben van intimiteit is vanuit overlevingsrespons vaak ingewikkeld. Daarnaast krijgen geadopteerden en hun partners ook te maken met de gevolgen van identiteitsvraagstukken en identiteitsherstel. Dit maakt dat de partners opeens te maken krijgen met een partner die een nieuwe identiteit aanneemt. En meer in verbinding komt met de oorspronkelijke identiteit en het geboorteland. Dit vraagt om compassie van beide partners en het hercontracteren van de relatie. Want de persoon waarop je verliefd bent geworden of mee getrouwd bent heeft opeens een nieuwe naam en andere kijk op wie hij of zij daadwerkelijk is. Deze vernieuwde identiteit veranderd niet alleen de partner maar ook de relatie. Herken jij jezelf in het bovenstaande? Wil het maar niet lukken om een duurzame relatie aan te gaan? Is jouw relatie door de impact van afstand en adoptie veranderd? Wil je dit systemisch onderzoeken? Meld dan aan voor onze partnerdag op zaterdag 27 mei! Deze dag is speciaal voor geadopteerden singel of in een relatie, maar ook voor partners van geadopteerden. Begeleiden door Annet Pruim - van Pijkeren & Bina de Boer.

Overleven of leven? De impact van (over)levenskracht bij trauma door afstand en adoptie. Vorige week ging het tweede jaar van mijn 3 jarige Somatic Experiencing opleiding van star, met een studieweek over pre- verbaal trauma, *GHIA en shock trauma. Ook deze week bleek opnieuw dat de doodsangst die ik op zeer jonge leeftijd heb ervaren, zit opgeslagen in mijn lichaam, mijn impliciete geheugen en mijn zenuwstelsel. Dat mijn autonome zenuwstelsel blijft geloven dat het nog steeds moet overleven, zichzelf blijft aanvallen en steeds weer opnieuw chronische ziektes ontwikkelt. Ik ben me bewust dat ik onbewust nog steeds aan het overleven ben, ondanks dat ik al 44 jaar in "veiligheid" leef. Het frame dat er rondom adoptie is gecreëerd en de overlevingsmechanismes die we als geadopteerden ontwikkelen maakt het mogelijk dat we denken dat de doodsangst en de traumatische ervaringen die we als baby enof kind hebben ervaren als sneeuw voor de zon kan verdwijnen als adoptie in beeld komt. Ondanks de kennis die er verworven is over de impact van eerste 1000 dagen van een kind op de verdere ontwikkeling, worden pre verbaal trauma, vroegkinderlijk trauma, GHIA en PTSS nog steeds niet in verbinding gebracht met geadopteerden. Blijkbaar zijn we ons nog steeds niet bewust geworden, dat je als geadopteerde na de geboorte eerst één of meerdere deze ervaringen (gescheiden worden van je moeder, alleen overleven op straat, in pleeg- gezinnen of in kindergevangenissen of kindertehuizen) moet hebben doorleefd voordat je in een adoptiegezin terecht komt. En dat alle liefde van de wereld de doodsangst die in ons impliciete geheugen zit opgeslagen niet kan verzachten. Veel geadopteerden ervaren dagelijks de gevolgen van de traumatische ervaring en gebrek aan ondersteuning tijdens de eerste jaren hun leven. Zij ervaren dagelijks emotionele flashbacks en krijgen steeds weer onverklaarbare psychische en lichamelijke klachten. Deze geadopteerden zijn inmiddels (jong) volwassen, maar worden geleefd door het kindsdeel dat verstrikt is geraakt in de onzichtbare wortels van het leven. Oude emoties blijven overweldigen in het hier en nu. Verder lezen in de reacties

Als Indiase vrouw met een achtergrond van afstand, adoptie, migratie en verplaatsing raakt dit verhaal veel delen in mij. Als kind groeide ik op met het idee dat ik Nederlandse was, door adoptie werd mijn lichaam verplaatst, kreeg ik juridisch een nieuwe naam en familie en een Nederlandse identiteit Mijn Indiase roots waren letterlijk en figuurlijk doorgesneden. Ik had geen verbinding meer met mijn lichaam en mijn oorspronkelijke zelf. Toen ik in aanraking kwam met systemisch werk, ervaarde ik dat mijn lichaam en delen in mij de Indiase identiteit nooit verloren hebben. Dat ik wel de cultuur, rituelen en verhalen was verloren maar dat India in mij huist. Net als in het verhaal met de welp en de leeuw heeft systemisch werk mij in een innerlijke spiegel laten kijken en mij terug gebracht naar de Indiase Descent in mij Speciaal voor Indian Descent* organiseren Praktijk voor Zingeving en Werk Kaysri Bangaru en Bina Coaching Bina de Boer voor de 2e keer een Indian Descent inspiratie dag. Een dag om te verbinden met het oorspronkelijke in onszelf, om gelijkgestemden te ontmoeten en de rijkdom van de culturen en landen waar we mee verbonden zijn te integreren zodat het ons goed kan gaan, ongeacht de grond waar we op staan.  We werken met verhalen, systemische werkvormen, lichaamswerk en rituelen. Praktische info Datum : zaterdag 13 mei 2023 Tijd : 10.00 - 17.00 Locatie : Hof van Barlo Prijs :  155,- excl. BTW, incl. Lunch Max. aantal deelnemers 14.  Voor meer informatie of aanmelden, stuur een PB naar Bina of Kaysri Bina: info@bina.frl | +31623081642 Kaysri: info@zingevingenwerk.nl| +31613762601 We kijken er naar uit je te ontmoeten.  *Historisch en geografisch gezien behoorden o.a. landen als Pakistan, Nepal, Sri Lanka, Bangladesh, delen van Bhutan en Myamar tot het Indiaas subcontinent. Afstammelingen hebben een gedeelde geschiedenis dat verankert ligt in culturele waarden en normen.

Onderweg naar later "Kijk de zon die danst op de ramen Het is nog niet eens zomеr geweest We kunnen ovеral over praten Maar soms vertelt de stilte het meest En of het niets is Zijn we onderweg naar later En ik hoop dat het iets is Wat nog blijft als het straks zomer is geweest" Een systemische dag in het teken van de impact van afstand en adoptie in partnerrelaties! 👥 27 mei 2023 Wat doet afstand en adoptie in jouw relatie met jou en welke link is er voor jou als "partner van"? Bina de Boer, geboren in India en door adoptie opgegroeid in Friesland. Annet Pruim - van Pijkeren geboren en getogen in Drenthe en getrouwd met Freddy die geboren is in Zuid Korea en door adoptie opgegroeid in Zwolle. Zowel Bina als Annet hebben de impact van afstand en adoptie op hun partnerrelaties verkend. Op 27 mei organiseren wij samen de eerste systemische partnerdag voor en door geadopteerde(n) en hun partner(s). Tijdens deze systemische dag nodigen wij jullie uit om de impact van afstand en adoptie op jullie relatie te onderzoeken. Welke patronen kunnen in stand blijven in deze relatie? Wat doet de (tijdelijke) aan of juist afwezigheid van jezelf of de ander met veiligheid en vertrouwen in de relatie? Welke plek neem jij in? ➡️ Locatie: Hof van Barlo, Groenekan, regio Utrecht Datum: 27 mei 2023 Tijd: 9.30 uur tot 17.00 uur Tarief: 130,- excl BTW Kom je samen €250,- (excl BTW) Koffie, thee en lunch zijn inbegrepen. 📩 opgave: info@bina.frl Wij nemen je graag mee op dit pad, onderweg naar morgen! Songtekst: Onderweg naar later, Suzan & Freek Foto: Pinterest

Twee daagse retraite; "De spiegelzijde van vroegkinderlijk trauma" Een weekend met Systemisch Traumawerk/ Somatic Experiencing /en Lichaamsgericht werk (Dans, Yoga, Meditatie). Door Aurélie Lever & Bina de Boer Als je op zeer jonge leeftijd trauma hebt opgelopen, kan de impact hiervan in het dagelijks leven als negatief worden ervaren. Het kan je het gevoel geven dat je stagneert in dingen die je wilt doen, omdat je reageert vanuit een gekwetst kind-deel, overweldigd wordt, of dat je geconfronteerd wordt met terugkerende of chronische lichamelijk en mentale klachten.   In deze 2-daagse Retraite gaan we onderzoeken hoe we de schaduwzijdes van vroegkinderlijk trauma kunnen laten transformeren naar levenskracht. Zo gaan we de geblokkeerde levensenergie weer in vrijheid laten stromen. Meer informatie Over de tweedaagse retraite; https://bina.frl/de-spiegelzijde-van-vroegkinderlijk-trauma Over; Aurélie: Over - Aurum (aurum-aurelie.com) Bina: OVER (bina.frl) Foto: Donata Wenders | Pina Bausch | Dancing in the rain #trauma #systemischwerk #familieopstellingen #somaticexperiencing #dans #yoga #meditatie #innerlijkkindwerk

Schaarste & overvloed Als je als kind echt honger hebt gekend blijft er een imprint van schaarste in je lichaam achter. Toen ik als waarschijnlijk bijna 3 jarig meisje naar Friesland kwam was ik ernstig verwaarloosd en ondervoed. Mijn buik stond er letterlijk bol van. Ik kan me nog goed herinneren dat ik me als kind altijd ziek at, tot overgeven aan toe. Waarschijnlijk omdat ik geen maat kon houden. En nog steeds kom ik in situaties waarin ik dit terug zie. Dit weekend nog, was ik in een Indonesisch restaurant waarbij zij het concept een bordje van het buffet hadden. Dit hield in dat je een groot bord kreeg waarop je 1 keer mocht opscheppen van het buffet. Het resultaat was dat ik zo veel opschepte, omdat ik bang was dat ik te weinig zou hebben, dat ik uiteindelijk met schaamte en schuldgevoel moest erkennen dat ik eten weg moest laten gooien. 43 jaar leef ik al in overvloed en toch ben ik nog steeds bang dat ik te weinig eten krijg....

"Weet jij wie je was jij, voordat de wereld je vertelde wie je moest zijn?" Gisteren kwam een kleine groep geadopteerden samen in Soest, tijdends de systemische workshop "Leven met een dubbele identiteit." Tijdens mijn eerste workshop voor geadopteerden onder mijn eigen naam, Bina Coaching, onderzochten deze dappere mensen wie ze waren voordat zij door adoptie een dubbele identiteit kregen. Deze dag ervaarden wij; ontroering, moed, autonomie, overlevingsmechanismes, emoties, hiraeth, verlies, complexiteit, levenskracht, gedeelde ervaringen, samen en niet alleen! Dank aan deze bijzondere & dappere mensen en mijn collega AdoptieCoach Susan Stam (@stamsusan) voor het co-creëren voor een stevige bedding #adoptie #identiteit #innerlijkkind #BinaCoaching www.adoptiecoach.frl www.bina.frl

"I was not built to break. I got to know my own strength" Ik weet dat veel geadopteerden met mij worstelen met gevolgen van assimilatie, de overlevingsmechanisme en het verliezen van de verbinding van hun zelf. Het opnieuw verbinden van alle delen, ook de gene die achter zijn gebleven na het gedwongen verplaatst zijn, maakt dat we ons vaak niet kunnen manifesteren en ervaren dat we niet volledig in het leven kunnen staan. De weg van transformatie is vaak eenzaam en pijnlijk. Ik hoop door het delen van deze persoonlijke ervaring de bewustwording te vergroten dat we als geadopteerden hebben overleefd en dat we niet gemaakt zijn om te breken! Dat we de krachten, licht en donker, in ons kunnen aanwenden om te leren leven. Dan kunnen we er ook op vertrouwen dat we niet de eerste stap hoeven te zien om het pad te bewandelen. https://bina.frl/i-did-not-know-my-own-strength

I decided long ago Never to walk in anyone's shadows If I fail, if I succeed At least I'll live as I believe No matter what they take from me They can't take away my dignity "The great love of all" Whitney Houston Als je oorspronkelijke identiteit is weggevaagd en je oorsprong trauma triggerd, dan kan nieuwe identiteit erg fijn zijn. Het kan er voor zorgen dat je weg kunt blijven van je traumadeel en je kan blijven overleven. Maar als je op een punt in je leven bent gekomen waar je verlangt om te leven i.p.v te overleven dan heb je dat deel aan te kijken en uiteindelijk aan te nemen. Vorige week mocht ik weer een dag voor geadopteerden over afstand, adoptie autonomie en identiteit begeleiden. Daarin deelden we een item of een liedje, wat voor jou je autonomie of identiteit beschrijft Het nummer "The greatest love of all" van Whitney Houston is mijn levenslied en heeft me troost en kracht gegeven om door te leven, toen ik op 14 jarige leeftijd, door het overlijden van mijn adoptievader, opnieuw alleen kwam te staan. Maar het herinnert mij er ook aan dat óndanks dat ik altijd trouw aan mijn kernwaarden probeer te blijven, ik heel lang in mijn eigen schaduw heb geleefd. Een groot deel van mijn leven heb ik doorgebracht als Mirjam en Bina leefde in mijn schaduw. Pas toen ik opzoek ging naar mezelf en wie ik was voor dat ik, op circa 4/5 jarige leeftijd de naam Mirjam kreeg. Kwam ik tot ontdekking dat Bina, het oorspronkelijke deel van mij, onzichtbaar was. Ik heb mezelf toen mijn oorspronkelijke plek teruggegeven door o.a. mijn naam weer te gaan dragen. Adoptie geeft geadopteerden niet alleen een nieuw gezin, maar ook een compleet nieuwe identiteit. Dit maakt dat wij leven met een dubbele identiteit. Ben jij ook op het punt gekomen dat je opzoek bent naar wie je was, voordat de wereld je vertelde wie je moest zijn? Kom dan ook 18 maart, naar de systemische dag over; leven met een dubbele identiteit. meer informatie of je aanmelden? Dat kan via info@bina.frl Of lees de blog via onderstaande link https://lnkd.in/eDNn-kdg #BinaCoaching

Ken je mij? Wie ben ik dan? Ogen die door de zon heen kijken Zoekend naar de plek waar ik woon. Ik zou een woord willen spreken Dat waar en van mij is Dat draagt wie ik ben, dat het houdt Dat geen bron ontspringt in mijn diepte Dat ik alleen dit gezicht heb, geen ander Ken je mij? Wie ken je dan? Deze woorden zijn terug te horen in het lied dat Trijntje Oosterhuis zingt, het lied is geschreven door Huub Oosterhuis, de vader van Trijntje. Het is een verwijzing naar Psalm 139, Huub Oosterhuis zegt hier mee “Het gekend zijn door de Eeuwige stelt gerust. Alleen voor Hem”, Het lied raakt mij omdat ik op mijn pad heb moeten ontdekken "wie ik was, voordat de wereld mij vertelde wie ik moest zijn" Als je opgroeit zonder verhaal over hoe jij bent ontstaan (geboren) en zonder afstammingsgegevens, maar met de gedachte dat jij bent wie je paspoort zegt die je bent, kan er verwarring op treden bij het vormen van je identiteit. (lees verder in de blog) 18 maart systemische dag over leven met een dubbele identiteit Deze systemisch dag nodigt je uit om de realiteit en de dynamieken van de dubbele identiteit aan te kijken, om zo verbinding te kunnen maken met je oorspronkelijke zelf en je lichaam. Doormiddel van werkvormen uit systemisch werk, Familieopstellingen, NLP, toegepaste psychologie en Somatic Expercing geven we gevoelens die zich uiten in heimwee, boosheid, verdriet, machteloosheid en eenzaamheid een stem. Daardoor krijg je inzichten en de handvatten toe om bewust je identiteit te vormen en je plek in jouw systemen en wereld in te kunnen nemen. Voor wie? Voor iedereen die is opgegroeid in een omgeving zonder bloedverwanten! Meer informatie via de link, onderaan de blog! Www.bina.frl Inschrijven tot 3 maart via info@bina.frl #Adoptie #Pleegzorg #Migratie

8 maart: Internationale Vrouwendag. Deze dag valt samen met Holi, een feestdag gevierd door veel Indian Descents. Het symboliseert de overwinning van licht op donker. Ik kijk er naar uit om samen met Kaysri Bangaru op deze datum een speciale dag voor vrouwen met Indiase Roots te faciliteren. Op deze dag gaan we gezamenlijk: ✨ ophalen en (her)vinden wat van onschatbare waarde is om onszelf als vrouwen lichamelijk, emotioneel en mentaal te voeden. ✨de kracht van jouw vrouwenlijn ervaren ✨hernieuwd kennismaken met delen van jezelf waarin nog potentieel zit dat geleefd wil worden. ✨rituelen ervaren om de kwaliteit, kracht en verbinding te ervaren als vrouwen specifiek van Indian Descent samenkomen ✨ons in traditionele kleding omhullen ✨spelen in de geest van het Holifeest met kleur ✨️ Indiase lunch en lekkernijen Lokatie: Inspratiehuis BlueWoods in Liempde (omgeving Den Bosch) Tijd: 09.30 - 17.00 uur (inloop va 09.00) Tarief: 250,- all in (koffie, thee, lunch, workshopmaterialen incl. BTW). Er is plek voor 16 deelnemers. Een mooie, interessant en verbindende dag voor alle Indian Descent vrouwen! Wil je erbij zijn? Laat dit voor 28 februari weten via een email: info@bina.frl

De impact van Afstand & Adoptie bij Relaties Veel geadopteerden en volwassenen uit de pleegzorg ervaren problemen met relaties en intimiteit. Dit wordt in de maatschappij vaak weggezet als hechtingsproblematiek of verlatingsangst. Maar vanuit de ervaringen van het werken met geadopteerden en volwassenen uit de pleegzorg weten we inmiddels dat pre verbaal trauma of vroegkinderlijktrauma ervoor kan zorgen dat mensen de verbinding met zichzelf kwijt raken. De emoties die het kindsdeel of de kindsdelen met zich meedraagt of meedragen, zijn vaak zo overweldigend dat we de verbinding met dat deel of die delen van onszelf verbreken, angstvallig wegdrukken of vermijden. We overleven door het "onveilige" lichaam af te stoten en vanuit ons hoofd door te gaan. Daarnaast zorgt de (gedwongen) scheiding van moeder en kind (de onderbroken uitreiking) ervoor dat de (onbewuste) gedachten zoals "liefde niet verdienen ", "het niet goed genoeg zijn" of "deze pijn nooit meer te willen ervaren " de overhand krijgen. Met als gevolg dat een relatie (onbewust) gesaboteerd of vermeden wordt. Daarnaast is het niet intimiteit kunnen zijn of aanrakingen kunnen verdragen voor veel geadopteerden en volwassenen uit de pleegzorg een onbesproken taboe. Sommige verliezen zich in relatie na relatie of one night stand en anderen gaan relaties uit de weg. Anderen zijn naast het trauma door afstand ook nog beschadigd door ervaring(en) van seksueel geweld. Het 100% vertrouwen of volledig overgeven aan een ander is vaak een onmogelijke opgave, een worsteling of een belemmering in relaties. Dit komt ook doordat "we als afwezig partner ook vaak onbewust een afwezig of onbereikbare partner uitkiezen" - Annet Pruim- Deze schijnveiligheid lijkt jaren lang goed te gaan maar als geadopteerden en volwassenen uit de pleegzorg zich persoonlijk ontwikkelen en de mist optrekt, doordat ze o.a. leren emoties te reguleren, ervaren ze dat de schijnveiligheid enkel hun overlevingsmechanisme in stand heeft gehouden. En ontdekken ze dat er in werkelijkheid nooit sprake is geweest van een echte verbinding. Lees verder in de reacties

Met pijn in mijn hart & intens verdriet deel ik dit bericht. 1 maart 2019 was de eerste vergadering van AFC, we spraken over de oprichting en de houdbaarheidsdatum. Onze hoop was dat AFC overbodig zou zijn, omdat er in Nederland laagdrempelige & betaalbare adoptie sensitieve hulpverlening is. Ons doel; "Geadopteerden & fostered gezonder maken, sterker in het leven te leren staan & hun kern zichtbaar maken". Veiligheid, Vertrouwen & Verbinding stond voorop." AFC is voor veel geadopteerden en fostered in Nederland en België de beschermjas geworden, die zij door afstand & adoptie zijn verloren. Ik ben dankbaar & trots dat ik hier als medeoprichter zo'n belangrijke rol in heb gehad. Veiligheid, vertrouwen en verbinding zijn mijn persoonlijke kernwaarden, naast integriteit en openheid. De dynamieken die echter zichtbaar werden tijdens oprichting en het vormgeven van de AFC als stichting hebben mijn vertrouwen en dierbare verbindingen beschadigd. Al een paar maanden voordat een opdracht bij het Expertisecentrum Interlandelijke Adoptie op mijn pad kwam, was AFC geen vertrouwde plek meer voor mij. Ondanks de steun en waardering van AFC collega's en mensen uit het adoptie veld, is voor mij de veiligheid binnen AFC verdwenen. Binnen het bestuur van de stichting bestaat de opvatting dat mijn nevenfunctie bij het Expertisecentrum onverenigbaar zou zijn. Ondanks dat dit niet het geval is en er niets is opgenomen in de statuten of richtlijnen van de stichting AFC is mij, door de directeur bestuurder, meerdere malen verzocht AFC te verlaten. Mijn streven is verbindingen in het veld te leggen ten behoeve van geadopteerden en niet bij voorbaat kennisdeling of gesprekspartners uit te sluiten “Practice what you preach” Zonder veiligheid, vertrouwen en verbinding, kun je niet verkennen hoe veranderingen teweeg gebracht kunnen worden. Lees in de reactie

Hoe kun ik afscheid nemen van iemand die ik mijn hele leven heb moeten missen? Waarvan ik niet weet of ze nog leeft of ze mij ook mist en mij ook zoekt ? Kan ik haar loslaten terwijl er misschien toch nog een kans is dat wij elkaar toch nog vinden? Durf ik de hoop los te laten en toe te geven aan wat ik voel? Hoe kan ik afscheid nemen van de vrouw die mij het leven heeft geschonken Mijn moeder, waarvan ik niet meer weet hoe ze er uitziet, hoe ze ruikt, hoe haar stem klinkt? Lijk ik op haar en klinken onze stemmen hetzelfde? Herken ik mezelf in haar zoals ik mezelf zie ik mijn kinderen? Houd ze net zo veel van mij als ik van mijn kinderen? Zal ik deze vragen ooit kunnen loslaten? Vind ik hierin ooit berusting? Nu het lijkt dat ik alle mogelijkheden heb benut om haar en mijn familie te vinden, vraag ik me af of ik toe moet geven aan het diepe verdriet en de leegte die ik voel? Is het verstandig om haar los te laten en te accepteren dat ik haar nooit ga vinden? Met de wetenschap dat ik dan nooit zeker zal weten dat het gemis, de liefde en de verbinding die ik voel wederzijds is? En hoe doe ik dat dan? afscheid nemen? loslaten? Hoe neem je afscheid van je moeder? Zonder antwoorden, zonder een lichaam zonder mezelf te kunnen troosten met liefdevolle herinneringen Rouw is verbinding maken met wat je kwijt bent geraakt.... Maar kan je rouwen zonder lichaam zonder antwoorden op je vragen, zonder afscheid? Kan je rouwen en gepast afscheid nemen als je de rituelen van je geboorteland en je familiesysteem niet kent? Hoe kan je rouwen als er geen afsluiting is zoals een uitvaart die je bij kan wonen? En hoe kan ik betekenis geven aan onze verbinding en mijn liefde voor haar Tot nu toe ben ik zoekende en troost ik me dat ik het verdriet kan ervaren Want verdriet is de andere kant van liefde en die liefde voel ik zeker voor haar, mere maa... #afscheid_zonder_afscheid #rouw&verlies #afstand&adoptie

Terug naar onze oorsprong Het grootste gedeelte van mijn leven heb ik doorgebracht in een witte wereld, waarin ik mij niet kon identificeren met andere meisjes of vrouwen. Als kind vond ik dat eigenlijk vanzelfsprekend. Dat veranderde toen ik, door mijn proces van afstand en adoptie, veelvuldig in aanraking kwam met multiculturele groepen. Het viel mij al snel op dat als ik langere tijd doorbracht met geadopteerden van Indian Descent (Indian, Bangladesh, Sri Lanka, Nepal) mijn lichaam hierop reageerde. Mijn hart leek meer open te staan en er stroomde meer energie door mijn lichaam, alsof onze lichamen resoneerden. Ik ontdekte wat mijn innerlijke behoefte om mij te omringen met mensen van Indian Descent mij bracht. Ik kwam elke keer een stukje dichterbij mezelf en ontdekte een stukje thuis in mij. Ook zie ik, nu ik zelf al geruime tijd opstellingen en vrouwenlijnen mag begeleiden, de kracht van systemisch werk met mensen die hun oorsprong op dezelfde bodem hebben liggen. Het samen zijn met Indian Descent (vrouwen) voelt als thuis komen. Mijn lichaam ontspant en mijn hart opent zich en stroomt over van liefde. Ik voel de eeuwenoude energie, kracht en verbinding in mij, die van generatie op generatie van vrouw op vrouw is doorgeven. Woensdag 8 maart 2023 is Holi Paghwa. Het Holi-feest is het feest van de lente, de overgang van oud naar nieuwd. Het licht en de kleur van de lente verdrijft het koude en donkere van de winter. Een moment van bezinning voor het nieuwe jaar. 8 maart 2023 is ook de dag waarop internationale vrouwendag en Holi Paghwa samen komen en organiseert "Indian Descent" (Kaysri Bangaru & Bina de Boer) een dag waarop vrouwen van Indian Descent gezamenlijk hun oorsprong (h)erkennen, omarmen en eren. Door rituelen en systemisch werk transformeren wij van onze oude geassimileerde delen naar de (her)nieuw(d)e oorspronkelijke vrouwelijke oerkracht in ons. voor meer informatie Kaysri Bangaru "Zingevingenwerk" www.zingevingenwerk.nl info@zingevingenwerk.nl Bina de Boer "Bina Coaching" www.bina.frl / www.adoptiecoach.frl info@bina.frl #vrouwencirkel #vrouwenlijn #vrouwenkracht #oorsprong #HoliPaghwa #Transformatie #IndianDescent

Ik wens je een jaar vol zelfcompassie, inzichten, (zelf)liefde &(zelf)vertrouwen. Be you! And leave a little sparkle wherever you go ✨️

'Wat is het fijn dat we elkaar weer een knuffel kunnen geven.' In de HEMA commercial raakt een meisje haar Takkie-knuffel kwijt. Na een barre tocht belandt de teckel, via de winkel, toch weer bij 'het baasje'. Hema verwijst in deze commercial naar de vorige kerstjaren waarin families, door coivd-19 vaak gescheiden van elkaar, de feestdagen doorbrachten. 'Wat is het fijn dat we elkaar weer een knuffel kunnen geven.' Terwijl de meesten mensen dit jaar weer samen zijn met kerst en al bijna weer vergeten zijn, dat er ooit een kerst bestond waarin ze niet samen waren of elkaar konden knuffelen, kijken veel geadopteerden, met pijn in hun hart, weer een kerst tegemoet waarin zij niet samen kunnen zijn met hun families. Zij die ooit alleen ook zo'n barre reis als Takkie hebben doorgemaakt toen zij baby, peuter, kleuter of kind waren. En op latere leeftijd opnieuw een die lange weg naar huis terug proberen te vinden. Helaas vinden de meesten van hen nooit hun thuis weer terug. En voelen zij zich met de feestdagen nog meer alleen met dit stille verdriet. Zij die al jaren denken, hopen of zoeken naar de woorden die het begin van hun verhaal beschrijven en de reden waarom zij niet meer thuis kunnen komen betekenis kunnen geven. Geadopteerden, al hun hele leven zijn gescheiden van hun familie en hun geboorteland zonder te kunnen achterhalen wat de werkelijke redenis geweest. Moeten ook dit jaar weer in stilte toezien hoe families weer samen zijn en weer kunnen knuffelen. En er zijn geadopteerden die hun weg naar hun familie hebben hervonden maar nooit meer een thuis hebben gevonden of om andere reden niet bij hen kunnen zijn. Vaak gaat dit gemis gepaard met schuldgevoel of een loyaliteitsconflict. Want ze hebben vaak een goed leven kunnen opbouwen met lieve mensen om zich heen. En toch...hoe liefdevol, warm en gelukkig hun nieuwe huis ook is... het gevoel van Hireath* blijft als een waakvlam in de diepste van hun ziel stilletjes branden. En naar mate de jaren voorbijgaan en de kans dat zij hun familie in dit leven terug vinden steeds kleiner wordt, dooft langzaam ook het gevoel van hoop in hun. Lees verder in de reacties

It's the heart, afraid of breaking That never learns to dance It's the dream, afraid of waking That never takes the chance It's the one who won't be taken Who cannot seem to give And the soul, afraid of dying That never learns to live Just remember in the winter Far beneath the bitter snows Lies the seed that with the sun's love In the spring becomes the rose "The rose" Bette Midler Learning to live & Love again.... Weer een mooie samenwerking met Tineke Scheltinga - de Boer Ouarda Ahammar- El Ouariachi #Familieopstellingen #SystemischWerk #SomaticExperiencing #Migratie #Trauma #Verlies #Rouw #PersoonlijkeOntwikkeling

Trigger warning https://fondsslachtofferhulp.nl/direct-hulp/ Binnen adoptie en pleeggezinnen komt sexueel misbruik vaker voor. Ook krijgen geadopteerden en volwassenen (kinderen in) uit de pleegzorg (tehuizen of instellingen) vaker te maken met sexueel geweld. Door vroegkindtrauma zijn bevriezing, overgave en dissoceren veel voorkomende overlevingsmechanismes. Zodra deze patronen getriggerd worden kunnen deze er ook voor zorgen dat jij je grenzen niet meer kan bewaken. Schaamte, schuld en machteloosheid is vaak de reden dat we dit geheim soms levenslang met ons meedragen. Het niet hebben kunnen handelen maakt vaak dat deze ervaringen als nog traumatischer worden ervaren. Psycho educatie draagt bij aan normalisatie en hopelijk verlaagt het de schaamte en schuld doordat je begrijpt dat het "niet kunnen handelen" biologisch geregeld is. Want het reptielenbrein is zo geprogrammeerd dat het alles zal doen om te overleven. Zit of heb jij ook in zo'n situatie gezeten? Doorbreek de stilte en zoek hulp! Hopelijk krijg je door psycho educatie en andere beschikbare informatie meer begrip en compassie voor het niet kunnen handelen en jezelf. ♡ Het is niet jou schuld! ♡ #vroegkindtrauma #Sexueel_misbruik #Sexueel_geweld #Adoptie #Pleegzorg Adoption Awerness Month Lees het artikel van fonds slachtoffer hulp https://fondsslachtofferhulp.nl/nieuws/aanranding-verkrachting-misbruik/

22 november ontmoetingsdag DIVANA We zijn erg enthousiast dat Anne Spies een workshop komt verzorgen tijdens onze eerste DIVANA ontmoetingsdag De Impact van Afstand eN Adoptie DIVANA is een initiatief met als doel de adoptiecirkel bij elkaar te brengen en van waaruit initiatieven worden georganiseerd om iedereen die te maken heeft of had met Afstand & Adoptie een plek te geven. Wil jij mensen ontmoeten die ervaren wat de impact van afstand en adoptie is? Wil je in contact komen of zijn met andere betrokkenen in de adoptiecirkel? Wil je verkennen wat jou kan helpen om te gaan met de effecten van Afstand & Adoptie? Kom dan naar de DIVANA ontmoetingsdag In een ongedwongen sfeer waarin niets moet, veel mogelijk is en wij samen van waarde willen zijn voor elkaar. Programma 20 november 2022 10.00 – 10.30 uur Inloop 10.30 – 10.45 uur Welkomstwoord en korte introductie 10.45 – 11.30 uur In gesprek met Divana 11.30 – 13.00 uur Ronde 1 workshops Elke ronde kun je een keuze maken uit: • de adoptiedynamiek systemisch gezien • je uiten door storytelling door Anne Spies • je uiten door beeld 13.00 – 14.15 uur Lunch en ontmoetingstijd 14.15 – 15.45 uur Ronde 2 workshops 16.00 – 16.45 uur Plenaire afronding 16.45 uur Borrel Praktische informatie Adres: De Bouw 93, 3991 SZ Houten Kosten: € 15 per persoon inclusief lunch Aanmelden kun je doen vóór 13 november 2022 via ons emailadres: deimpactvanafstandenadoptie@gmail.com We ontmoeten je graag! Will van Sebille , Bina de Boer , Janice Reul , Lienke Pet , Nicky Gijsbers en Yvon Schoonderbeek

Verlatenheid, verlaten of los (durven) laten?   Vandaag, maandag (10 oktober) is het 32 jaar geleden dat ik voor de tweede keer in mijn leven mijn vader verloor.   Ik was 14 jaar toen mijn adoptievader uit onze levens werd gerukt, als gevolg van een medische misser tijdens een herniaoperatie. De precieze reden van zijn overlijden zullen we nooit weten wat dat is in de doofpot verdwenen. Hij overleed zonder afscheid te kunnen nemen op 46-jarige leeftijd.   Nu mijn paspoort mij verteld dat ik ook 46 jaar oud ben en ik moeder ben van twee prachtige zonen, besef me pas echt dat zijn overlijden het trauma van verlatenheid in mij ontwaakte. En dat als kind je ouder(s) verliezen een levenslang impact heeft.   Ik weet nog als de dag van gisteren hoe ik op 11 oktober, de dag na zijn overlijden, het gordijn opende en niet kon bevatten dat het leven gewoon was doorgegaan terwijl mijn leven totaal was ingestort en stilstond. Destijds dacht ik dat dit kwam door de diepe verbintenis is die ik met mijn adoptievader had. Ik was zijn dochter en hij was en is voor mij de enige vader die ik ken.   Maar verlatenheid is al zolang als ik leef met mij meegereisd en is achter af gezien altijd een stille constante aanwezige in mijn leven geweest. Het lot dat ik al sinds mijn jonge leven bij mij draag toen ik eerst als baby of als dreumes en later als tiener mijn ouders verloor. Aan de dood of aan het leven maar het verlies is altijd met schaamte, schuld, ontkenning en verhulling samengegaan. Dit lot waardoor ik ook mezelf verloor en jarenlang niet in verbinding met mezelf ben geweest.   In de afgelopen 32 jaren heb ik geleerd om mijn emoties te reguleren, mijn traumaresponse te herkennen en te erkennen dat ik veel verlies en verdriet heb gekend. Ik heb mogen ervaren hoe het is om me weer te verbinden met mezelf. En dat ik als volwassene wel afscheid kan en mag nemen en dus niet bang hoef te zijn. Dat afscheid een mooi ritueel mag zijn, die betekenis geeft aan diegene of datgene wat ik verlies of los mag laten.   Lees verder op https://www.bina.frl/verlaten-verlies-of-loslaten

"Als je opnieuw verbinding maakt met jezelf, zelf ervaar je pas wat je verloren bent " Bina de Boer Vandaag mocht ik weer even werken op de mooie Friese grond. Waar de Indiase Banyan boom via taal werd verbonden met de Nederlandse kastanje boom. Tijdens mijn workshop " De wortels van samengestelde gezinnen" hebben dappere deelnemers op nieuwe verbinding gemaakt met zichzelf, diegene of datgene wat ze kwijt zijn geraakt.. Ben jij of je partner ook opgegroeid in een adoptie pleeg of stiefgezin? of begeleid jij mensen die een achtergrond hebben van adoptie, pleegzorg of stiefgezinnen? In het voorjaar 2023 organiseer ik weer een workshop. Voor meer informatie info@bina.frl Dank aan Tineke Scheltinga - de Boer en Henk Modderman voor hun gastvrijheid en het mooie en passende gedicht van de kastanjes ♡

Als ik in het oude hart van Mumbai wandel raak ik keer op keer gefascineerd door deze mooie Banyan bomen. De oudheid, de luchtwortels en hoe deze oude bomen er altijd zijn en de modernisering hebben overleefd. De Banyan boom produceert luchtwortels, die vanuit de takken verticaal naar beneden groeien. Wanneer deze wortels de grond raken, verdikken ze en groeien ze uit tot dragende stammen." Deze mooie eeuwenoude oude bomen herinneren mij er aan dat je ook wortels tijdens je leven kunt creëren. Zodat je met meer stevigheid kunt staan ookal zijn je wortels op vroege leeftijd doorgesneden. Wil jij weten hoe jij net als een Banyan boom luchtwortels kunt creëren? Hoe ze jou draagkracht geven om te blijven staan en hoe jij je oorspronkelijke plek kan behouden? Zaterdag 8 oktober geef ik in Wolvega Friesland een workshop over de dynamieken van samengestelde gezinnen. Voor wie? Ben jij opgegroeid in een adoptie, pleeg of stiefgezin Ben jij ouder, adoptieouder, stiefouder of hulpverlener van deze doelgroepen? Wat gaan we onderzoeken? Welke complexe relationele dynamieken spelen er dan? als je opgroeid zonder bloedverwanten of met een ouder? Welke loyaliteitsconflicten en verlangens belemmeren jou? Wil je meer inzicht krijgen over de dynamieken van samengestelde gezinnen vanuit het perspectief van het kind meld je dan aan via info@bina.frl Voor meer informatie https://www.bina.frl/workshop-de-wortels-van-samengestelde-gezinnen

Een bijzondere ontmoeting Vanavond gingen mijn zoontje en ik spontaan een visje eten, in een lokaal visrestaurant waar we eigenlijk nooit komen. Tijdens het eten ving ik het gesprek op van 3 Fries sprekende vrouwen op leeftijd, een paar tafels verder. Eén van de vrouwen deelde het verhaal van de dochter van haar vriendin. Ze spraken over een volwassen geadopteerde die haar (afstand en) adoptie niet meer als een sprookje ervaarde, maar als een schaduw die over haar leven was gegleden en niet meer verdween. De vrouw en haar adoptiemoeder zaten met hun handen in het haar. Tijdens het weggaan kwam ik in gesprek met deze dames en spraken wij over de gelijkenissen in mijn levenspad, de herkenning en het ontbreken van (bekendheid over) adoptie sensitieve hulpverlening. Toen ik hun vertelde over mijn werk als als Adoptiecoach en het bestaan van Adoptee & Foster Care (AFC) waren zij opgelucht en tegelijkertijd verwonderd over de toevallige samenkomst. Want ook de vrouw die dit verhaal deelde kwam eigenlijk nooit in dit restaurant. Ze was uitgenodigd door haar vriendinnen. We hebben gegevens uitgewisseld en zijn weer onze eigen weg gegaan.. Toeval bestaat niet en deze ontmoeting had zo moeten zijn. En wie weet draagt deze ontmoeting bij tot het verlichten van de schaduwzijde voor de adoptiedochter van haar vriendin. Ken jij ook mensen die door afstand adoptie of pleegzorg het gevoel heeft alleen te zijn op het innerlijke pad die hij of zij bewandelen? Kijk dan voor Coaching in de noordelijke provincies op; www.adoptiecoach.frl Voor collega AFC coaches in Nederland ga naar: www.afcnederland.nl of https://www.afcnederland.nl/werkgroep Voor groeps activiteiten ga naar; https://www.afcnederland.nl/activiteiten2022aansdv *AFC Agenda najaar 2022* 22 oktober systemisch werk en opstellingen dag Innerlijk Kind Begeleiding Bina de Boer 29 oktober Ontmoeting en gespreksgroep Begeleiding Susan Sun Young Stam en Nurjahan Parent 25 november AFC Cafe Begeleiding Soorien Zeldenrust en Dong-Mi Walraven 16-17-18 december AFC Winterretraite Begeleiding Bina de Boer, Susan Sun Young Stam en Renate Aera van Geel (AFC België) België https://www.afcnederland.nl/België

Zaterdag 8 oktober in Wolvega Friesland Workshop de wortels van Samengestelde gezinnen " Als je de verbinding met jezelf herstelt, ervaar je pas wat je verloren bent" Bina de Boer Door het opgroeien in één of meerdere samengestelde gezinnen (adoptie-, pleeg- en/of stiefgezinnen) worden kinderen vaak uitgenodigd om te bewegen met als gevolg dat zij hierdoor vaak hun plek van oorsprong uit het zicht verliezen. De effecten hiervan worden in alle levensfasen zichtbaar en beïnvloeden ons ´zijn´. Dit komt voornamelijk omdat gezinsleden zich in verschillende fase bewegen. Waar ouders tijdens het samenstellen van gezinnen vaak alleen nog maar oog voor de toekomst en het geluk dat ze daarin hopen te vinden, zullen kinderen of jongvolwassen op een ander tempo bewegen en meestal nog vastzitten in de rouw en het verlies en zich vast proberen te houden aan hoe het was. Tijdens deze workshop ga je ervaren welke complexe relationele dynamieken spelen bij samengestelde gezinnen. Maar ook welke impact verplaatsing & Migratie en afstand & adoptie hebben op je identiteit, je lichaam en je aanwezigheid. Deze workshop belicht de dynamieken binnen samengestelde gezinnen vanuit het kind. Taal: Nederlands Deelnemers: Deze training is voor gezinsleden uit adoptie-, pleeg- en/of stiefgezinnen en hulpverleners of (systemisch) coaches Methodes: Systemisch werk, Familieopstellingen, NLP, Somatic Experiencing. Thema's: Verlies & Rouw, Migratie & (Gedwongen) Verplaatsing, In en uitsluiting, Loyaliteit, Identiteit, Afstand & Adoptie Aanmelden via info@bina.frl Voor meer informatie www.bina.frl of www.adoptiecoach.frl

"Wanneer je opnieuw verbinding maakt met jezelf, ervaar je pas wat je hebt verloren " Let op! WORKSHOP IS VERPLAATST NAAR FRIESLAND Omdat dat alle aanmeldingen uit het noorden komen heb ik besloten om de workshop te verplaatsen naar Friesland.Dit is dé kans om aan deze workshop in het noorden deel te nemen. Er zijn nog een paar plekken vrij. Aanmelden kan tot 1 oktober via info@bina.frl Workshop " De wortels van samengestelde gezinnen" Een kind is van nature loyaal aan zijn of haar ouders en zal onvoorwaardelijk van zijn of haar ouders houden. Een kind zal alles opgeven (zelfs zichzelf) de liefde van de ouder(s) te krijgen, te behouden of te voelen. Maar wat als je opgroeid in een samengesteld gezin? (adoptie, pleeg of stiefgezin) Welke dynamieken spelen er dan? Wat is je plek in deze nieuwe samenstelling? Tot welk systeem behoor jij? Hoe kan jij op je plek en in je kracht (blijven) staan? De workshop: Door het opgroeien in één of meerdere samengestelde gezinnen (adoptie-, pleeg- en/of stiefgezinnen) worden kinderen vaak uitgenodigd om te bewegen met als gevolg dat zij hierdoor vaak hun plek van oorsprong uit het zicht verliezen. De effecten hiervan worden in alle levensfasen zichtbaar en beïnvloeden ons ´zijn´. Tijdens deze workshop ga je ervaren welke complexe relationele dynamieken en Loyaliteitsconflicten er spelen bij samengestelde gezinnen. Maar ook welke impact Verplaatsing & Migratie en afstand & adoptie hebben op je identiteit, je lichaam en je aanwezigheid. Thema's:  Verlies & Rouw, Verplaatsing & Migratie, In en uitsluiting, Loyaliteit, Identiteit, Afstand & Adoptie Voor wie: Leden uit een samengesteld gezin of coaches en hulpverleners die werken met cliënten uit samengestelde gezinnen

"It's my party and I'll cry if I want to Cry if I want to, cry if I want to You would cry too if it happened to you" Dit is een zin uit het liedje van Lesley Gore " It's my party" uit 1963 Maar is het wel maatschappelijk geaccepteerd om te huilen op je verjaardag? Vandaag is de datum dat ik volgens de mijn paspoort verjaar. Een geboorteakte heb ik niet, wel een document uit India waarop vermeld staat dat mijn geboortedatum is geschat. Mijn leeftijd en geboortedatum zijn onbekend, net als de rest van mijn afstammingsgevens. In Nederland is je verjaardag en het vieren daarvan een belangrijke zaak. Maar voor geadopteerden enof vondelingen, waarvan de afstammingsgevens; zoals je geboortedatum of zelfs het geboorte jaar onbekend zijn, is dit niet het geval. Voor veel hen is je verjaardag jaar op jaar een erkenning van het ontbreken van de basis, je bestaansrecht. Daarnaast is voor veel geadopteerden hun verjaardag ook onlosmakelijk verbonden met verlies, de (fysieke) verbinding met hun moeder die verbroken is. Doordat zij op of kort na hun geboortedag zijn afgestaan. Naast dat ik zelf al vele jaren worstel met het vinden van een goede balans hierin, is dit ook een veel besproken onderwerp bij geadopteerden. Want aan één kant vind je jouw leven de moeite waard om te vieren. En tegelijkertijd is dit ook de dag waarop jouw leven wordt erkend en gevierd, een dag waarin jij en jouw leven in de schijnwerpers staan. En aan de andere kant wil je uit loyaliteit naar je omgeving geen spelbreker zijn. Maar als jij je gevoelens zou toestaan zou jij op deze dag helemaal je verjaardag niet vieren. En heb je meestal behoefte aan begrip voor je gevoelens, liefde en troost. Maar de buitenwereld is zich er vaak niet bewust van dat dit leeft bij geadopteerden en vondelingen. Naar mate je ouder wordt en je ontdekt dat je niet het eeuwige leven hebt, wil je ook je eigen gevoel respecteren en loyaal zijn aan jezelf. Lees verder in de opmerkingen

Tijdens de vakantie worden de dynamieken van samengestelde gezinnen (adoptie, pleeg enof stiefgezinnen) vaak pijnlijke zichtbaar enof voelbaar. Wil jij deze dynamieken beter leren begrijpen? Ben je opgegroeid in of is je huidige gezinssituatie een samengesteld gezin? Of werk je met mensen die een achtergrond hebben van adoptie, pleegzorg of stiefgezinnen? Kom dan 8 oktober naar de workshop "De wortels van Samengestelde gezinnen" Tijdens deze workshop ga je ervaren welke complexe relationele dynamieken spelen bij samengestelde gezinnen. En welke impact verplaatsing & migratie en afstand & adoptie hebben op je identiteit, je lichaam en je aanwezigheid. Bina nodigt je uit om jouw oorspronkelijke plek weer innemen of te ontdekken hoe jij als coach of betrokkene je verder kan verdiepen in de wortels en de complexiteit van samengestelde gezinnen en de invloed hiervan op een individu, gezinnen en hun relaties. Meer informatie https://www.bina.frl/workshop-de-wortels-van-samengestelde-gezinnen Opgeven kan tot 5 september

Trauma isoleert en geeft ons vaak het gevoel dat wij alleen staan. Maar als we ons openen merken we dat er meer mensen zijn met soortgelijke traumatische ervaring. En ervaar jij dat je niet het hele pad alleen hoeft te bewandelen. Ik wandel graag een stukje met jou mee.... www.adoptiecoach.frl

"Het mooiste Het mooiste zou zijn dat ik onvindbaar was. En altijd naar mezelf zou blijven zoeken" Deze zinnen uit het gedicht van Toon Tellegen zijn de pijnlijke waarheid voor het grootste gedeelte van de circa 40.000 interlandelijke geadopteerden in Nederland. Wij zijn onvindbaar (gemaakt) en blijven ons hele leven zoeken naar onszelf en onze identiteit en onze familie. We blijven zoeken naar het verhaal dat onze levens zo onomkeerbaar heeft veranderd. En er voor heeft gezorgd dat wij onvindbaar zijn..voor ons en onze familie in ons geboorteland... Vandaag heeft de rechtbank Dilani Butink in het gelijk gesteld. En is hiermee erkent dat de controle heeft gefaald. "De stichting heeft onvoldoende gedaan om de onzekerheid te voorkomen waarin Butink nu verkeert en heeft daarmee onrechtmatig jegens haar gehandeld’’, stelt het hof Bron AD https://www.ad.nl/binnenland/hof-nederland-handelde-onrechtmatig-bij-adoptie-uit-sri-lanka-in-1992~a993143e/

Een bijzondere ontmoeting en een mooi gesprek met Floris van de Kasteele & Irani Otten-Admiraal over systemisch werk en de impact van Afstand en Adoptie op een individu en familiesystemen. https://open.spotify.com/episode/2vP2gJL7UPiiIcH1YZhKyw?si=8rsaz7DoSxmFDhxVF3q1Zg&utm_source=whatsapp

Wil jij kennismaken met de kunst van systemisch werk in combination met de prachtige en bijzondere kunst? Kom dan as zaterdag naar Kunstinstituut Melly in Rotterdam, waar opleiding en kunst samen komen TRAINING: Hiraeth; Voorbij de Heimwee zaterdag 25 juni 2022 15:00–16:30 Deze training nodigt je uit om de pijnlijke realiteit van migratie en familie relaties op afstand te omarmen, om zo verbinding te kunnen maken met je oorspronkelijke zelf en lichaam. Gezamenlijk erkennen we de aanwezigheid van heimwee en de manier waarop assimilatie een essentieel gevolg is van mensen met een migratie achtergrond. Het leven tussen twee landen, twee culturen en /of twee families, maakt dat we ons verscheurd, stateloos en onveilig voelen. Als overlevingsmechanisme passen we ons dan ook “ liever” aan, aan de dominante cultuur, met als gevolg dat we onszelf verliezen. Tijdens deze training kijken we migratie, assimilatie en verplaatsing echter recht in de ogen aan, waardoor de (emotionele) gevolgen van familie relaties op lange afstand in kaart worden gebracht. Door middel van systemisch werk en familieopstellingen geven we gevoelens die zich uiten in heimwee, depressie, en eenzaamheid een plek en reikt Transcultureel systemisch Coach, Bina de Boer, je de handvatten toe om bewust je plek in jouw systeem, familie en wereld in te kunnen nemen. We zijn ons ervan bewust dat er mensen zijn die graag aan de TRAINING willen deelnemen, maar die door financiële instabiliteit en zorgen geen ticket kunnen kopen. https://www.kunstinstituutmelly.nl/nl/engage/1556-training-hiraeth-voorbij-de-heimwee

Vaderdag zonder vader(s) Vaderdag zonder kind(eren) Voor..... Geadopteerden, volwassenen uit de pleegzorg, uithuisgeplaatste kinderen en tieners, donorkinderen of degene die welke reden dan ook hun vaders niet kennen of op grote afstand moet leven. Voor degene die naast dat ze op (zeer) vroege leeftijd hun vader hebben verloren ook voor hun 18de hun vaderfiguur (adoptie, pleeg of stiefvader) opnieuw moeten verliezen. (door het leven of de dood) Voor mannen die nooit vader zijn geworden, mochten zijn of één of meerdere kinderen hebben verloren of zijn verstoten... Voor degene die dit gevoel herkennen....

Diep respect voor de kracht en kwetsbaarheid van deze geadopteerde uit Azië, die haar levensverhaal deelt om dit leed bij anderen te voorkomen. Ik hoop dat haar moed bijdraagt aan het oplichten van het taboe dat er rust op sexueel misbruik binnen adoptiegezinnen. Want dit verhaal staat helaas niet op zichzelf... Daarnaast hoop ik dat het verhaal bijdraagt aan het creëren voor de juiste nazorg en indien nodig controle bij adoptiegezinnen. Door het eeuwenoude altruistisch narratief dat adoptie een kinderbeschermingmaatregeling is, is specialistische en adoptiesensitive nazorg voor adoptiegezinnen nooit gecreëerd. Best wel gek als je bedenkt welke verliezen en traumatische ervaring er komen kijken bij afstand en adoptie. Afstandsmoeders, geadopteerden en adoptieouders hebben verliestrauma meegemaakt. Toch krijgen zij de afgelopen jaren geen erkenning en hulp om te leren leven met deze verliezen en trauma. Maar de harde realiteit is dat adoptie geen sprookje is en dat er geen adoptie mogelijk zonder verlies!!! Het wordt tijd dat we nu de roze bril van adoptie minder kleur krijgt en beide zijdes van de adoptie medaille zichtbaar worden, adoptiegezinnen ook de hulp krijgen die nodig is bij deze levenservaringen. https://www.nrc.nl/nieuws/2022/06/10/ze-zat-haar-halve-jeugd-in-de-jeugdzorg-maar-wat-er-echt-mis-was-bleef-geheim-a4132960?utm_source=facebook&utm_medium=social&utm_campaign=facebook&utm_term=20220611 #Afstand #Adoptie #Sexueel_misbruik #Adoptiesensitieve_nazorg

Op zaterdag 25 juni en zaterdag 2 juli ben ik uitgenodigd door Kunstinstituut Melly in Rotterdam om een workshop te geven in het kader van het thema Family Ties voor het kunstproject "84 STAPPEN " 25 juni "Hireath, voorbij de Heimwee" Tijdens deze training kijken we migratie, assimilatie en verplaatsing echter recht in de ogen aan, waardoor de (emotionele) gevolgen van familie relaties op lange afstand in kaart worden gebracht. Door middel van systemisch werk en familieopstellingen geven we gevoelens die zich uiten in heimwee, depressie, en eenzaamheid een plek en reikt 2 juli "De wortels van samengestelde gezinnen" Tijdens deze workshop ga je ervaren welke complexe dynamieken spelen bij samengestelde gezinnen. Maar ook welke impact afstand en adoptie hebben op je identiteit, je lichaam en je aanwezigheid. Door loyaliteit, gedwongen verplaatsing, verwarring, en in- en uitsluiting, te zien als een vergeten realiteiten van samengestelde gezinnen Ik ben erg enthousiast over deze samenwerking waarbij kunst, onderwijs & systemisch werk samen komen. Daarnaast is er regeling voor mensen die met financiële instabiliteit of zorgen hebben te maken. Dank je wel Aqueene Wilson voor deze bijzondere uitnodiging! Informatie over de workshops & aanmelden kan via; https://lnkd.in/e6KAdTdc Wat is 84 STAPPEN? "84 STAPPEN toont projecten op het snijvlak van kunst en onderwijs. Kunstinstituut Melly heeft dit seizoen haar “white-cube” galerij in een dynamische ruimte getransformeerd met op-activiteit-gebaseerde installaties en kunstprojecten van verschillende kunstenaars. Daarnaast belichaamd de gehele ruimte het thema MENTAL HEALTH en CARE, in de breedste zin. Door dit belangrijke thema, nemen wij geen genoegen om kunst te presenteren en aan te bieden waar alleen naar gekeken kan worden. Wij maken nu ook bewust ruimte voor vruchtbare gesprekken, community-based samenwerkingen en inzichtelijke trainingen door verschillende "zorg" beoefenaars" #kunst #onderwijs #Systemisch_werk #Migratie #Verplaatsing #Afstand #Adoptie #pleegzorg #stiefgezin #samengestelde_gezinnen

Mijn hele leven heb ik geweten dat ik vondeling was, maar betekenis kreeg dit woord pas op 22 december 2015.... In mijn nieuwe blog schrijf ik over hoe het leven van een vondeling wordt beïnvloed door het gebrek aan informatie over de start van je leven en je identiteit... Dit lot wens ik niemand toe.. Daarom zet ik me o.a. in voor het recht op afstamminsgegevens en identiteitsherstel en nazorg voor geadopteerden https://lnkd.in/ef8xeFJ4

"Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet.... en de kleur is....." Herken jij dit spelletje ook nog uit je kindertijd? Waarin we kleur gebruikten om objecten te duiden? Bijzonder? Nee want de kleur helpt bij het identificeren van het object... En toch.... gaan we hier als het om mensen gaat heel anders mee om.... https://www.bina.frl/kleurenblind #identiteit #IkBekenKleur #Afstand #Adoptie #Interlandelijke_Adoptie #Migratie #GedwongenVerplaatsing

Wie ben ik? Stel je eens een leven voor waarin je bij alles wat je doet, jij je moet identificeren met je geboortedatum en je naam?...lukt dat? Is niet zo lastig toch? Iets wat dagelijks een paar keer voorkomt, daar is niets bijzonders aan toch? Stel je dan eens voor dat je niet weet wat je naam is, wanneer je geboren bent en hoe oud je bent? lukt dat? of is dat iets wat nog nooit in je op is gekomen...dat er mensen zijn die dit niet weten hoe oud ze zijn?.... Toch is dit de pijnlijke waarheid voor het grootste gedeelte van de 60.000 geadopteerden in Nederland. Stel je dan eens voor hoe het is om je dagelijks te moeten identificeren of elk jaar je verjaardag te moeten vieren...terwijl deze dag je alleen maar herinnert aan wat je verloren bent... Dit is de realiteit van het merendeel van de geadopteerden..... Is het in balans om je naam, je identiteit, je ouders en je land te verliezen om op te mogen groeien in een gezin... Is dit het offer dat we in deze tijdsgeest nog steeds kinderen laten maken.... Is dit in het belang van het kind? Moet interlandelijke adoptie weer worden herstart? 10 belangenorganisaties voor Interlandelijke geadopteerden onderschrijven dat interlandelijke adoptie moet stoppen en benadrukken dat geadopteerden geholpen moeten worden in het herstellen van hun identiteit.... Wat vind jij? Opinie AD 20 mei 2023 https://lnkd.in/eUfKe55t "Opvang in eigen land, waarbij het recht op identiteit en opgroeien (dicht)bij familie beter gewaarborgd is, moet gestimuleerd worden. Interlandelijke adoptie ondermijnt dit. Investeren in jeugdbescherming in herkomstlanden zou meer kinderen helpen dan de enkele tientallen die Nederland nu jaarlijks adopteert. Werk geadopteerden niet tegen, help hen hun identiteit te herstellen." Foto Pinterest

Kijkt terug op een mooi weekend waarin ik twee bijzondere workshops heb mogen geven. "She needed a HERO so that's what SHE became" Zaterdag begeleide ik samen met AFC collega Soorien Zeldenrust de eerste Adoptee & Foster Care (AFC) vrouwendag. Waar 15 dappere vrouwen met een afstand & adoptie achtergrond via archetypes en systemisch werk hun vrouwelijk en persoonlijk leiderschap aanwakkerden. En de heldin in hunzelf (h)erkennen. "Jouw land is mijn land" Zondag mocht ik mijn tweede inspiratie Workshop op Voetstappen in het veld verzorgen. Waar ik samen met collega coaches opzoek ging naar de impact van Migratie en Gedwongen Verplaatsing op het lichaam en het kind in het familiesysteem. We gingen onder zochten de vraag "Waar ben ik" en de loyaliteitsconflicten die komen bij het toebehoren van meerdere landen, culturen en (familie)systemen. Beide dagen stonden ik het teken van het hervinden van ons oorspronkelijke zelf. Met de wetenschap en de geruststelling dat, als we ons hebben aan gepast/ geassimileerd er in iedergeval een "oorspronkelijke zelf" is geweest.

"Hireath, een verlangen naar iets of iemand wat ooit was om misschien nooit is geweest." Dit Welsh woord beschrijft mijn gevoel het beste, als ik denk aan mijn oorsprong en mijn oorspronkelijke zelf. Want wie was ik voordat ik door adoptie de Nederlandse Mirjam werd die op mijn Nederlandse paspoort staat. En wie was dan Bina die op mijn Indiase paspoort stond. En tot welke systemen behoorde de Indiase Bina eigenlijk, tot welk ouders, welke familie, welke stam, welk volk, tot welke religie, welke deelgebied, welke staat en welke stad of dorp. Door adoptie ben ik niet alleen Nederlandse geworden, maar ben ik mijn oorspronkelijke zelf, mijn Indiase identiteit en mijn Indiase staatsburgerschap verloren. Mijn Nederlandse naam, familie en omgeving is o.a. de reden dat ik mij in het verleden niet heb verbonden met mijn oorspronkelijke zelf en mijn Indiase identiteit. Ik ben altijd trots op mijn Indiase uiterlijk geweest en heb het kleine beetje India dat doordrong tot mijn Friese leven altijd omarmt. Maar terugkijkend heb ik me nooit echt geïdentificeerd met mijn Indiase identiteit en mijn oorspronkelijke zelf. Dit is grotendeels veroorzaakt door dat mijn Nederlandse idenititeit mijn Indiase Identiteit domineerde. Pas toen mijn DNA test mij vertelde dat mijn matches Mangalorean Catholics zijn en Hindoes uit Kerela ( wat vroeger tot de deelstaat Mangalore behoorde) heb ik mij kunnen meer identificeren met mijn Indiase identiteit. Dat in combinatie met Systemisch werk en opstellingswerk heeft mij terug gebracht naar mijn oorspronkelijke zelf. En dan kom je op een punt dat je niet onderdeel bent geweest van de cultuur en door je Nederlandse opvoeding de culturele aspecten van je oorsprong bent verloren. En dat je in Nederland altijd verlangt om in India te zijn, maar weet dat alles wat daar ooit was er niet meer is. Daarbij komt, nu corona zich redelijk rustig houdt, de verhalen van (Indiaas) geadopteerden die hun geboorteland weer gaan bezoeken in een stroomversnelling komen en het gevoel van "Hireath" in mij nog sterker aangewakkerd wordt. Vervolg in de reacties

Door migratie en verplaatsing en ook bij afstand en adoptie, raken we iets kwijt waar ons lichaam mee bekend is en waar het zich veilig bij voelde. Patronen en structuren waar we innerlijk mee verbonden zijn, waar een zekere gehechtheid mee is raken verstoord of vallen weg. Denk bijvoorbeeld aan familieleden, het land van oorsprong, de cultuur, rituelen, etc. Aangekomen in de nieuwe wereld, schijnbaar succesvol in het nieuwe land, gaat het onbewust vaak toch nog steeds over overleven in plaats van over leven. De fysieke, emotionele en psychosomatische effecten hiervan zijn voelbaar, worden vaak niet gezien en erkend als een uitvloeisel van. Zo worden niet alleen de effecten van de migratie, maar ook de manier waarop hiermee wordt omgegaan doorgegeven. Dit hoort nu eenmaal bij overleven, je praat er niet over. Waar niet over gesproken wordt en waar nooit over gerouwd is, is het existentieel verlies. De binding met de oorsprong en alles wat daarbij hoort is verloren geraakt. Het lichaam kent het gemis en de verlieservaring omdat het een wezenlijk onderdeel uitmaakt van de eigen identiteit en de verbondenheid met ouders, voorouders en het volk (tribe) waar je toebehoort. Je weer verbinden met je oorsprong en bewust aankomen waar je nu bent maakt mogelijk dat je werkelijk gaat ervaren waartoe jij behoort (Belonging), wie je bent (Being) en hoe geliefd je bent in deze wereld (Beloved). Heb jij Indiase roots? Resoneert dit bij jou en wil je op een gezonde manier je binding met de plaats waar je nu bent en met je oorsprong versterken? Samen met Kaysri Bangaru "Zingeving en werk " faciliteer ik op 3 juli een systemische inspiratie dag dat hierover gaat. We exploreren hoe dit thema leeft in ons aan de hand van systemische werkvormen, verhalen en archetypes.

Niemand heeft ons verteld dat wij twee paar ouders verliezen... en dat we maar om één paar ouders mogen rouwen... https://www.bina.frl/levend-verlies

Over Liefde Ik krijg regelmatig de vraag hoe ik alles wat ik doe, kan doen en vol hou. Mijn activiteiten voor het adoptieveld zijn een groot onderdeel van mijn leven geweest de laatste 17 jaar en lijkt nog steeds meer plek te krijgen. Onlangs was ik bij de workshop "Bezield spreken" van Anne Spies & Arjan Broers, waar "de ziel" werd benoemd als adem. En de vraag " wat dien jij in dit leven" werd gesteld. De verbindingen kunnen leggen tussen ziel, adem en mijn dienstbaarheid maakte dat er voor mij heel veel puzzelstukje op zijn plaats vielen.... Want waarom zet ik mij zo in voor geadopteerden en afstandsmoeders? Waarom heb ik van mijn levensverhaal mijn werk gemaakt? Ik dacht altijd dat dit was omdat bij het systeem van adoptie mensenrechten geschonden waren. Moeders die hun kinderen niet mochten zien opgroeien en kinderen die hun identiteit, ouders, familie en cultuur was afgenomen. En dat ik me inzette tegen deze onrechtvaardigheid. Maar nu was alles zo helder...ik doe het voor de liefde....want door afstand en adoptie worden ouders en kinderen gescheiden en ontnemen we de kinderen de magische liefde, de liefde die er stroomt tussen moeder en kind. Maar ook de oerliefde wordt doorgegeven via onze vrouwenlijn in ons familiesysteem Door geadopteerden te laten opgroeien met het idee dat hun moeder hun niet voor hen kon zorgen, hun niet wou of niet genoeg voor hun gevochten heeft. Leven veel geadopteerden met het idee dat ze niet geliefd zijn, dat ze niet goed genoeg zijn of het niet waard waren om te vechten.. Dat ze geen recht op liefde hebben. Door geadopteerden te laten focussen op wat ze hebben gekregen en te verzwijgen, verdoezelen of te verbergen wat ze zijn verloren en dankbaar te laten zijn wat ze hebben "gekregen" wordt ze ook de kans ontnomen om te rouwen, te helen en lief te hebben. Rouwen gaat niet alleen over verdriet en pijn maar vooral over liefde. Door te rouwen erkennen we dat iets of iemand die we lief hebben verloren zijn. Rouwen is namelijk de andere kant van lief hebben. We hebben het rouwen nodig om verder te gaan, voorbij de pijn, het verdriet en het verlies naar de liefde die daar achter schuil gaat.... Lees verder in de reacties

Indian Descent 3 juli 2022 Afstand & Adoptie, Migratie & (gedwongen) Verplaatsing zijn levensveranderende gebeurtenissen. Je wordt gescheiden van je oorspronkelijke identiteit, je familie, je taal, je omgeving en je cultuur. Velen met deze achtergrond zijn dan ook uit verbinding gegaan van hun oorspronkelijk zelf en hun roots. Afstand, Adoptie, Migratie en Gedwongen Verplaatsing hebben ook hun sporen in mijn leven en mijn lichaam achtergelaten. Afstand, Adoptie, Migratie en (gedwongen) Verplaatsing zijn met elkaar verbonden door Verlies en zorgen voor fragmentatie van onszelf. Door dat we niet verbonden zijn met onszelf en onze plek is ook de verbinding met andere lastig. Dit gebrek aan samenhang vormt de kern van het verborgen Trauma met als gevolg de lichamelijke en geestelijke gezondheidsklachten. Deze fragmentatie is te herstellen door contact met anderen met soortgelijke ervaringen en moeilijkheden, door deze te delen ontstaat een gevoel van verbondenheid en saamhorigheid. Met als gevolg dat we met meer compassie naar ons zelf kunnen kijken. Daarom organiseren Kaysri Bangaru en ik een systemische inspiratiedag voor mensen met Indiase Roots. "INDIAN DESCENT" Het is een dag om je te verbinden met je Indiase deel en je oorsprong en jezelf. Het geeft je meer inzicht in hoe de verbinding met jouw roots, de Indiase cultuur, India en jouw Indiase voorouders nog steeds (onbewust) doorwerken in jouw lichaam en in jouw dagelijks leven. Indian/ Indiërs zijn de onderdanen en burgers van India, het In India verwijst de term "Indiaas" naar nationaliteit, in plaats van naar een bepaalde etniciteit of taal; de Indiase nationaliteit bestaat uit tientallen regionale etnisch-linguïstische groepen, die de rijke en complexe geschiedenis van de regio weerspiegelen. Als gevolg van emigratie is de Indiase diaspora over de hele wereld verspreid. Reserveer de datum, zondag 3 juli, alvast in je agenda. Meer info over het programma volgt op onze Facebook groep "Indian Descent " en later op Linkedin. Je kunt ook vast via PB meer info vragen aan Bina: info@bina.frl of Kaysri: info@zingevingenwerk.'nl.

Vrijdag 1 juli, Hof van Barlo Workshop " Je Plek in nemen na migratie & of gedwongen verplaatsing" Voor meer informatie via; info@de-omslagmaken.nl Een samenwerking tussen Wardavol_Coaching De Omslag Maken Bina de Boer

Workshop zondag 12 juni 2022 De wortels van samengestelde gezinnen Tijdens haar workshop ´De wortels van samengestelde gezinnen` maakt Bina de invloed van complexe, relationele verhoudingen zichtbaar. Bij het samenstellen van gezinnen hebben ouders vaak alleen nog maar oog voor de toekomst en het geluk dat ze daarin hopen te vinden. Terwijl kinderen of jongvolwassen op een ander tempo bewegen en meestal nog vastzitten in de rouw en het verlies en zich vast proberen te houden aan hoe het was. Het leven in één of meerdere samengestelde gezinnen maakt dat kinderen vaak uitgenodigd worden om te bewegen met als gevolg dat zij hierdoor vaak hun plek van oorsprong uit het zicht verliezen. De effecten hiervan worden in alle levensfasen zichtbaar en beïnvloeden ons ´zijn´. Bij samengestelde gezinnen krijg je te maken met thema´s als toebehoren, in- en uitsluiting, loyaliteit en verwarring. Bina nodigt jullie uit om je als coach of betrokkene je verder te verdiepen in de wortels en de complexiteit van samengestelde gezinnen en de invloed hiervan op een individu, gezinnen en hun relaties.

Op Internationale vrouwendag eer ik de vrouwen uit mijn vrouwlijn..

"In het hart van elke winter zit een trillende lente en achter de sluier van elke nacht zit een glimlachende dageraad." Kahlil Gibran Soms lijken de wegen naar zelfliefde en het innemen van jouw oorspronkelijke plek te donker en niet begaanbaar. Vooral als je "oorspronkelijke zelf" lijkt te zijn weggevaagd tijdens het proces van overleven... Het ontdekken dat je oorspronkelijke zelf nog diep in jou verscholen zit kan verwarrend, overweldigend en beangstigend zijn. Opnieuw de verbinding aangaan met jezelf en je lichaam is vaak een eenzaam, pijnlijk en verdrietig proces, want het betekent opnieuw verlies. De combinatie van samenzijn met gelijk gestemden, opstellingswerk, gedichten en muziek zorgt voor een magische combinatie die de kwetsbaarheid en kracht in ons ontwaakt. En maakt dat we ons in overgave kunnen laten dragen door je eigen lichaam of door de liefdevolle draagkracht van anderen... Lied Snatam Kaur & Peter Kater - Carry Me : https://lnkd.in/dSap85xp Qoute van een deelnemer over de Adoptee & Foster Care (AFC) Winterretraite vervolgdag 6 maart 2022 Ernst Sillem Hoeve in Den Dolder: "Wat een mooie, bijzondere en emotionele dag; mijn opstelling, je fijne begeleiding, de muziek, jouw gedicht en de mooie groep mensen. Vanmorgen nog tranen van in mijn ogen. Magisch hè, dat sommige letters en sommige muziekakkoorden en klanken zoveel roering kan geven in iemands leven. Het ligt echter niet alleen aan de letters en de akkoorden. Het meeste ligt aan diegene die de letters en akkoorden in de juiste volgorde zet." #AFC #afstand_adoptie_autonomie #identiteit #adoptieopstellingen #plek #levensmissie

Een bijzondere samenwerking creëerde opnieuw een waardevolle dag! 🕊 Dank je wel; @wardavol_coaching, Ouarda Ahammar- El Ouariachi & @tineke_scheltinga voor deze mooie twee opstellingsdagen over de impact van Migratie & Verplaatsing bij vrouwen (eerste en tweede generatie migranten) #Familieopstellingen #systemischwerk #Migratie #Vrouwen #cocreatie

Waar ben jij? "Om anderen te kunnen bewegen, moet je in jezelf aanwezig zijn" Leiderschap begint bij je eigen aanwezigheid....In hoeverre ben jij aanwezig? En als je niet of minder aanwezig bent, waar ben jij dan" Samen met Annet Pruim - van Pijkeren van Pruim Coaching organiseer ik een workshop "systemische verkenning op leiderschap" voor Managers en HR professionals/(team)coaches (leiders & begeleiders). Waarbij we inzoomen op de impact van aanwezigheid versus afwezigheid van leidinggevende in teams en organisaties. We doen dit op een mooie locatie in Dalfsen midden in de natuur. Wil je meer informatie? Dat kan via info@annetpruim.nl We ontmoeten je graag op vrijdag 8 april! #leiderschap #persoonlijkleiderschap #systemischwerk #coaching #familiesystemen #coach #dalfsen #familiesysteem #aanwezigheid #afwezigheid

"In order te become better parents for the next generation, we must first understand our trauma. When we are ready to have children of our own, we need to break the cycle of trauma." - R. Tran Op zaterdag 12 februari organiseren Steunpunt Adoptie, Renate Van Geel en Bina De Boer van AFC Nederland, een opstellingsdag in België voor geadopteerden uit die zelf ouder zijn of een kinderwens hebben. Meer info en inschrijvingen via onderstaande link: https://www.steunpuntadoptie.be/nl/events/detail/opstellingsdag-voor-geadopteerden-die-zelf-ouder-zijn-of-een-kinderwens-hebben

De moedertaal is nu eenmaal heel belangrijk om expressie te geven aan ons gevoel, oude pijn en erkenning voor onze geschiedenis. Op zaterdag 19 februari 2022 organiseren wij, Tineke Scheltinga - de Boer en Bina de Boer een tweetalige opstellingendag voor familie- of persoonlijke vragen.

De impact van Afstand en adoptie op relaties Terugkijkend op 2021 merk ik dat er een verandering is gekomen in de gene die contact met mij opzoeken. Naast dat geadopteerden of volwassenen uit de pleegzorg, huisartsen, docenten en diverse hulpverleners contact met mij zoeken, krijg ik steeds meer vanuit adoptieouders of partners het verzoek om hun geliefde of kind te helpen met hun strijd. Daarnaast komt de vraag om gezamenlijk in gesprek of in coaching te gaan ook steeds vaker voor. Of wordt de partner of adoptieouder mijn coachee omdat de geadopteerde of volwassenen uit de pleegzorg aan zijn of haar proces heeft gewerkt maar de ander ie stil blijven staan. We weten inmiddels dat afstand en adoptie niet alleen impact heeft op het leven van de geadopteerden of volwassenen uit de pleegzorg maar ook op hun omgeving. Deze vragen van partners en adoptieouders komen voort uit het beter willen begrijpen van de overlevingsmechanisme en patronen die door afstandstrauma ontstaan zijn. En hoe deze hun relatie beïnvloeden. Daarnaast merken we tijdens de coaching sessie vaak dat niet alleen de geadopteerde of de volwassenen uit de pleegzorg afwezig is in de relatie of handeld vanuit traumaresponse. Maar ook de partners en de adoptieouders hebben hun eigen trauma's, patronen en overlevingsmechanisme. Dit maakt de relatie soms nog ingewikkelder dan die al is. Door gezamenlijk naar het hele plaatje en alle systemen te kijken komt er meer inzicht, begrip en compassie naar elkaar toe. En krijgen alle betrokkenen handvatten om hun verbinding te verbeteren. Persoonlijke vind ik dit een hele mooie ontwikkeling die voor meer verbinding en minder eenzaamheid zorgt. Ben jij geadopteerd, volwassenen uit de pleegzorg, partner van of adoptie- of pleegouder en loop jij ook vast in je relatie met je partner of kind neem dan gerust contact op. www.adoptieoach.frl Bina@adoptiecoach.frl

Beneath the hustle and bustle of the festive season there is the true beauty of connecting with loved ones. May this beauty and joy lift you up during Christmas and the New Year.

Adoption Awareness Month INTERNATIONALE DAG VAN DE RECHTEN VAN HET KIND (VN) Wereld Kinder Dag vindt jaarlijks plaats op 20 november, de dag dat in 1959 de verklaring van de rechten van het kind is opgesteld. Tijdens deze dag wordt er aandacht gevraagd voor onderling begrip tussen kinderen en de welvaart van kinderen. ----------------------------------------------------------------------------- Recht op identiteit Ieder kind heeft vanaf zijn geboorte recht op een naam, een nationaliteit en het recht om te weten wie zijn ouders zijn en door hen te worden verzorgd. Kinderen groeien meestal op bij hun ouders. Soms kan dat niet. Bijvoorbeeld omdat hun ouders gescheiden zijn, omdat kinderen in een pleeggezin wonen of omdat zij geadopteerd zijn. Dan hebben kinderen wel het recht om te weten wie hun ouders zijn. Dit laatste geldt ook voor donorkinderen: ook al groeien zij niet op bij hun donor, zij hebben wel het recht om te weten wie hun donorouder is.

WHAT'S YOUR STORY FESTIVAL - Zondag 7 november : Dag 2 van dit evenement. Wederom een bijzondere lijst met sprekers. Mooi om te zien wat er kan ontstaan als we naast elkaar staan als geadopteerden, volwassen uit de pleegzorg en donorkinderen. Helaas kan ik niet aanwezig zijn in België maar is er een mogelijkheid geboden om online mijn steentje bij te dragen. Complimenten voor de organisatie: Annick Boosten, An Sheela Jacobs & Sheela Grammens. -------------------------------------------------------------------------- WHAT'S YOUR STORY FESTIVAL dit is een hybride evenement; gebeurt vooral via live streaming en kan ook ter plaatse gevolgd worden. Lees verder voor meer info en inschrijving. Naar aanloop van Adoption Awareness Month deze maand, organiseert Adoptie Schakel een heus "What's Your Story Festival" op zondag 31 oktober en zondag 7 november. De sprekers zijn ervaringsdeskundigen die de know how hebben over adoptie en foster care gerelateerde thema's.

AFC Hart & Ziel opstellingsdag. Herken je dat het lastig is om in grote groepen je plek in te nemen? Of jezelf te zijn? Ik herinner me dat nog heel goed. Van daaruit is mijn wens ontstaan om geadopteerden en volwassenen uit de pleegzorg in een kleine vertrouwde setting kennis te laten maken, met de kracht van Systemisch Werk en Opstellingen. Vandaag was het zover en mocht ik tijdens de AFC Hart & Ziel opstellingsdag in Soest 7 moedige vrouwen begeleiden bij hun kennismaking met Systemisch Werk en Opstellingen. Samen deze vrouwen en AFC Collega (Coach & Trainer) Susan Stam hebben we een bedding gecreëerd waarin liefde, moed, inzichten, confrontaties en emoties de ruimte kregen. Waar verbinding en bewegingen werden gemaakt door een (eerste) stap te zetten in het proces om hun plek in te nemen. En werd het verlangen naar moederliefde en zelfliefde zichtbaar & (h)erkend. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Ik kan het niet alleen Veel doet me pijn Veel van dit leven Ik voel me zo klein Want het raakt mij steeds meer Voel me machteloos Boos van binnen, want ik kan het niet alleen Ik heb je liefde zo hard nodig Sla je armen, om me heen Hou me vast... Jij stroomt door mij Als bloed door mijn leven Geeft me de kracht Glenn Graces ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Tekening: One day by Charlie Mackesy

Dit gedicht is geschreven door een afstandsmoeder en beschrijft de pijn en het gemis van een afstandsmoeder. Maar het geeft ook woorden aan het gevoel en de pijn die veel geadopteerden met zich meedragen. De hoop zorgt o.a. voor dat afstandsmoeders en geadopteerden hun verlies niet kunnen nemen en niet kunnen rouwen om wat ze zijn kwijtgeraakt. Boek: "Opgestaan is plaats vergaan" Een bericht van en over afstandsmoeder. Auteurs: Will van Sebille en Liesje de Leeuw

Veel geadopteerden hebben te maken met gestold verdriet. Het verdriet van het verlies door afstand en adoptie zit diep in hun verborgen. De signalen (boosheid, onrust, lichamelijke en psychische klachten) worden vaak niet begrepen of aan iets anders verbonden. Daardoor blijft het verdriet op de achtergrond aanwezig en wordt dit getriggerd als er in het heden een nieuwe verlies situatie is. (bv verhuizing/ verlies van een huisdier, vrienden of naasten of werk) Daarnaast zit er vaak schaamte op het verdriet want gedachtes als; "Ik heb toch een goed leven of ik ben toch goed terecht gekomen" hebben vaak de overhand op het verdriet van het verlies. Door afstand en adoptie van elkaar te onderscheiden kunnen geadopteerden de ruimte krijgen om het verdriet te (h) erkennen. En kunnen we de moed vinden om het verdriet volledig toe laten. Jacqueline Rietveld "Pas wanneer jij je verdriet volledig toelaat, kun je het loslaten en omvormen. Als we bang zijn om ons te verliezen in onze emoties (‘wat als ik nooit meer uit mijn verdriet kom?’) of er zelfs afkeuring bij voelen (‘ik mag niet bij de pakken neer gaan zitten’), blokkeren we ons eigen gevoel. Op die manier kan ons zelfhelend vermogen, dat ook op emotioneel niveau werkt, niet op volle kracht functioneren. Waardoor verdriet op de achtergrond blijft sluimeren en niet kan worden losgelaten." https://www.inspirerendleven.nl/het-grote-misverstand-over-rouw-waarom-het-verwerken-van-een-verlies-zo-lang-kan-duren-of-nooit-helemaal-klaar-is/

Is adoptie een trauma? Is adoptie de reden dat een groot groep geadopteerden psychische klachten ervaart? Is adoptie het werkelijke trauma? “Trauma is not what happens to you, but what happens inside you as a result of what happened to you”  ~Maté Gabor ~ Om een baby of kind te kunnen adopteren moet er een baby of kind zijn dat wees is of afgestaan is. Beide keren worden de baby of het kind en de ouders van elkaar gescheiden. Deze scheiding zal voor de baby of het kind als levensbedreigend worden ervaren. Een kind dat  achtergelaten wordt, moederziel alleen is en niet wordt verzorg en gevoed zal doodsangsten ervaren. En de ouder(s) zijn veroordeeld tot leven vol verdriet en gemis. Het werkelijke trauma is de lichamelijke, emotionele en psychische reacties die een baby of het kind ervaart door het gescheiden zijn van haar of zijn ouder(s). De baby of het kind gaat vanuit een veilige situatie, geborenheid van de (baar)moeder, naar een onveilige situatie. Deze onveiligheid is vanaf dat moment in het lichaam opgeslagen Door dat adoptie van oorsprong als kinderbescherming maatregel werd gezien is er voor een trauma geen plaats. De baby of het kind verkeert zowel bij de afstand als bij de adoptie in een afhankelijk positie. Daarnaast wordt van de baby of het kind verwacht mee te gaan in de gezinsvorming en zien we te vaak dat uitingen van trauma wordt bestempeld als hechtingsstoornis of probleemgedrag. Door afstand en adoptie van elkaar los te koppelen kan er ruimte komen voor de geadopteerde om het verlies te (h)erkennen. Zolang het afstandtrauma of het verliestrauma niet erkend wordt kan de traumatische ervaring die opgeslagen zit in het lichaam van de geadopteerde nooit helen. Want wat er niet erkend wordt kan ook niet worden geheeld. Met als gevolg dat de traumasporen nooit transformeren tot een litteken. Dus laten we stoppen met elkaar te overtuigen dat adoptie goed of fout is maar laten we kijken hoe we kunnen voorkomen dat kinderen in deze traumatische ervaring terecht komen. En hoe mensen met een kinderwens een gezin kunnen vormen zonder baby’s te scheiden van hun ouders, familie, volk en land.